torsdag 18. november 2010

ရခိုင္စာပီ ၾဟင္သန္ဘာဇီ.....

လူမ်ိဳးတမ်ိဳးအနီနန္႕ တျခားလူမ်ိဳးတိကို တန္းတူရပ္တည္ႏိုင္ဖို႕ ဘာသာစကားနန္႕ စာပီစြာ အသက္ေလာက္အေရးႀကီးဘာေရ။ ဘာသာစကားဟိၿပီးေက စာပီမဟိေရလူမ်ိဳးေခ်တိ အကၽြန္ရို႕မ်ိဳးႏြယ္ထဲမာ ဇာပိုင္အေျခအေနဟိဂတ္ေတလဲဆိုစြာကို မ်က္စိမာတခ်က္ေခ် အယင္ ျမင္ဂတ္ပါ။ သူရို႕တိ ဘ၀အေျခအနီ၊ နီထိုင္စားေသာက္မႈအဆင့္အတန္း၊ လူရာ၀င္မႈ၊ မ၀င္မႈတိကို မ်က္စိမာေၾကာင္းလို႕ ျမင္မိဂတ္ဖို႕ထင္ဘာေရ။ (ေဒပိုင္ေျပာရစြာသည္ သူရို႕တိကိုႏွိမ္ခ်င္လို႕ အထင္ေသးလို႕မဟုတ္ပါ။ အပါးဆံုးဥပမာေခ်တခုကို ထိုးျပလိုက္စြာရာျဖစ္ပါေရ။)

စကားဆိုစြာက လူခ်င္းတိြမေျပာလို႕ရစြာျဖစ္ၿပီးေက စာပီဆိုစြာက လူမပါဘဲ လီထဲမာအတိုင္းအဆမဟိ ေျပာလို႕ရေရဆိုစြာကို ေဒစာကသက္သီျပနီဘာေရေဒ။


ရခိုင္စာပီစြာ ဗမာျပည္ထဲက ကရင္၊ ကခ်င္၊ ကယား၊ ခ်င္းတိမာပိုင္ တခုေခ်ေလ့မဟိစြာက အသစ္စရစြာ မဟုတ္ပါ။ ဟိၿပီးသား သံခ်ီးတက္နီေရဓါးေခ်ကို ျပန္သြီးေရအဆင့္ေလာက္ရာဟိဘာေရ။ ယေကေလ့ ဂနိ ယင္းျပန္သြီးဖို႕အဆင့္ေခ်ေလာက္မာ အဓိကျပႆနာတခုက လီယူလီသိမ္း ျပႆနာလို႕ အၾကမ္းဖ်င္းယူဆလို႕ရဘာေရ။ ေဒျပႆနာက လူမ်ိဳးတိုင္း၊ ႏိုင္ငံတိုင္းမာ ႀကံဳနီဂတ္ရစြာပါ။ အကၽြန္ရို႕မာ အဓိက အဟန္႕အတားျဖစ္နီစြာက ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္းဆိုေရ ေဒသစဲြအၿခီခံျပႆနာ။ ေဒနီရာမာ အကၽြန္တခုေျပာခ်င္စြာက သံတဲြမာပင္နီနီ၊ ေမာင္ေတာမာပင္နီနီ ရခိုင္မ်ိဳးရိုးကမြီးလာေက အားလံုးရခိုင္သားပါယာ။ ရခိုင္သမိုင္းမာ ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္းစစ္ပဲြဆိုဘနာ အေမရိကန္မာပိုင္ ျဖစ္ခစြာေလ့မဟိခ၊ ေတာင္ပိုင္းသားေျပာေရစကားကို ေျမာက္ပိုင္းသားနားမလည္ဆိုစြာေလ့ မဟိပိုင္၊ ေျမာက္ပိုင္းသားေျပာေရစကားကိုေတာင္ပိုင္းသားတိနားမလည္ဆိုစြာေလ့ မဟိသေလာက္ရွားေရ။ ယင္းပိုင္ဆိုေက ဇာျဖစ္လို႕ “ဘံု” စာပီတခု ျပန္ၾဟင္သန္လာေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ဘဲနီရပါဖို႕လဲ။ ေဒနီရာမာ အခ်င္းခ်င္းၾကားထဲမာ နားလည္မႈတခုလိုအပ္နီစြာက


“ေတာင္ပိုင္းသားတိကေလ့ ေျမာက္ပိုင္းလီသံကို ရခိုင္စာပီအျဖစ္ျပန္ေဖာ္ထုတ္ဖို႕ႀကိဳးစားနီေရလို႕ မျမင္မိဖို႕လိုေရပိုင္၊ ေျမာက္ပိုင္းသားတိကေလ့ ေတာင္ပိုင္းသားတိ လီယူလီသိမ္းကို အတိုင္းအတာ တခုထိနားလည္ခြင့္လႊတ္ပီးကတ္ရဖို႕”လို႕ျမင္ဘာေရ။


ယေကေလ့ “ ဘယ္ကလာသလဲ၊ ဘယ္နယ္ကလဲ” ဆိုေရ အသံုးအႏႈန္းတိကို ေရွာင္ရွားပနာ အဓိကရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ျဖစ္ေတ ရခိုင္စာပီျပန္ၾဟင္သန္ေရးကို အာရံုစိုက္ပနာရြီးလားေက မၾကာေရတနိန္႕မာ ရုပ္လံုးေပၚလာဖို႕လံုး၀ယံုၾကည္ဘာေရ။ ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္းဆိုေရ အေတြးအေခၚေရ မသမာေရအေကာင္တိ၊ လူစိတ္မဟိေရအေကာင္တိ သြီးထိုးလႈံ႕ေဆာ္ပီးမႈရာျဖစ္ပါေရ။ ဂနိလူငယ္ေခ်တိၾကားထဲမာ ယင္းအေတြးအေခၚတိမဟိပါယာ။ ယင္းခ်င့္ကို ဇာကသက္သီျပနီလဲဆိုေက ဂနိ ရခိုင့္ေတာ္လွန္ရီးထဲမာ ေတာင္ပိုင္းကလူငယ္ေခ်တိ ဇာေလာက္ပါနီေတဆိုစြာကို ေလ့လာၾကည့္ေဂ သိဘာလိမ့္ေမ။ လီယူလီသိမ္းစိေခ်ကဲြျပားနီစြာေလာက္နန္႕ ႀဟိဆက္မတိုးႏိုင္ေဂ မ်က္ျဖဴဆိုက္လီ၊ ဆရာႀကိဳက္လီပါယာေယ။


လီယူလီသိမ္းကဲြျပားကတ္စြာတိကို အကၽြန္႕အတိြအႀကံဳကို စိေခ်တင္ျပပါေမ။ ဥပမာ ဗမာျပည္မာ ရထားကို အကၽြန္ရို႕ရခိုင္လူမ်ိဳးတိက “ရထား”လို႕ အသံထြက္ကတ္ပါေရ။ ရန္ကုန္တ၀ိုက္မာ “ယထား” ဆိုဘနာ အသံထြက္ကတ္ေတ။ ေမာ္လၿမိဳင္ဖက္ကိုေရာက္လားခေက “ယက္ထား” ဆိုဘနာ အသံထြက္ ကတ္ေတ။ ဇာေလာက္ပင္ လီယူလီသိမ္းကဲြကဲြ ဂနိဗမာျပည္မာ “ျမန္မာစာ”ဆိုစြာ ဘံုစာပီတခုအျဖစ္ရပ္တည္နီဘာေရ။ ေဒခ်င့္က လီယူလီသိမ္းကဲြကတ္စြာေလာက္ပါသိမ့္။


လီယူလီသိမ္းထက္ပိုဆိုးစြာတိ ဟိပါသိမ့္ေရ။ ဥပမာ ထိုင္းႏိုင္ငံဆိုပါဖိ။ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ထဲမာ စ်ီးလားလို႕ (၂၅)ျပားတန္တခုကို ဇာေလာက္က်လဲလို႕ မီးခီေက ထိုင္းလူမ်ိဳးတိက “ယဲ့ဆိဟ” (၂၅)ျပား လို႕ေျပာဘာေရ။ ယေက ခ်င္းမိုင္ကိုေရာက္လားခလို႕ လားမီးခီေက “ ေစာင္ဟ” လို႕ ေျဖပါဖို႕ေယ။ အဂုလက္ဟိ က်ေနာ္နီေရႏိုင္ငံမာေလ့ ယင္းပိုင္ပါယာ။ ပထမ က်ေနာ္ႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းမာနီဘနာေက်ာင္းတက္ခခါ ယင္းဖက္ကလူတိ (၂၅)ကို “ခ်ဳယာဖန္း” လို႕ ေျပာဂတ္ၿပီးေက အဂုလက္ဟိ က်ေနာ္အလုပ္လုပ္နီေရ ႏိုင္ငံအေနာက္ပိုင္းကလူတိက်ေဂ “ဖန္း ေအာ္ တီးဗဲ” ဆိုၿပီးေက ေျပာဂတ္ေတ။


အကၽြန္ အလယ္ပိုင္းကေျပာင္းလာခါစ ဘဏ္မာေဖ့သွ်ာ(၂၀၀၀) လားထုတ္ဖို႕ေျပာစြာကို စကားနားမလည္လို႕ ဘဏ္က၀ါက်ီးမ က ဘဏ္ထဲမာဟိသမွ်ေဖ့သွ်ာကို ထုတ္ပီးလိုက္ေတ။ ေဒဂု အလုပ္ကိုစေရာက္ခါစေလ့ အလုပ္ထဲကလူတိက အကၽြန္႕ကိုဇာေျပာလဲဆိုေက “မင္းေျပာေရစကားက ငါရို႕စကားမဟုတ္၊ ခက္က ခက္နန္႕” ဇာျဖစ္ေတ၊ ညာျဖစ္ေတဆိုဘနာ ေျပာခကတ္ပါေရ။ ေဒႏိုင္ငံမာ အဂုထက္ထိ ယင္းပိုင္လီယူလီသိမ္းကဲြစြာတိကို ေဒသ(၁၉)ခု ခဲြဘနာ ေလ့လာနီဂတ္တုန္းဘာသိမ့္။ အကၽြန္ရို႕မာက ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္းဆိုဘနာ (၂)ခုရာ ဟိပါသိမ့္ေရ။

လီသံဇာေလာက္ပင္ကဲြကဲြ၊ ေ၀ါဟာရအသံုးအႏႈံးဇာေလာက္ပင္ကြာကြာ ဘံုစာပီတခုဟိနီလို႕ ကမၻာ့အလယ္မာ မ်က္ႏွာေမာ့၊ ရင္ေကာ့နီကတ္စြာ မဟုတ္ပါလားခ်င့္။


ေနာက္တခုက

အကၽြန္ရာ ယင္းပိုင္အေျပာခံရလို႕ ေဒေကာင္တိနန္႕အလုပ္အတူတူဆက္လုပ္လို႕ရဖို႕မဟုတ္ဆိုဘနာ ထြက္လားခေက ဂုေလာက္ဆိုေက ထမင္းငတ္၊ ဟင္းငတ္နန္႕ လစန္႕ေၾကာင္ခ်င္ေဂ ေၾကာင္လီေယာက္ေမ။ ယင္းဇူးနန္႕ အမ်ိဳးသားအတြက္ မဟိမျဖစ္လိုအပ္ေတ၊ ကေဂါင္းေလ့အေရးႀကီးေရ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္တခုကို ခ်ီတက္နီဂတ္စြာမာ တေယာက္ကိုတေယာက္ သည္းခံစိတ္ၾဟည္ဘနာ အခ်င္းခ်င္းလက္တဲြလုပ္လားဂတ္ဖို႕ အခ်ိန္က်နီဘာယာ။

ရခိုင္စာပီတခု အယင္ဆံုးျပန္လို႕ၾဟင္သန္လာေအာင္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတိုင္းမာ တာ၀န္ဟိဘာေရ။ အားလံုး၀ိုင္းလို႕ ႀကိဳးစားဂတ္ပါေမ…..


အားလံုးကို ေလးစားစြာနန္႕ -

free4waddy

Ingen kommentarer: