søndag 30. september 2012

အကၽြန္နန္႕ အရက္

အမွန္တရားဆိုစြာ ဖံုးထား၊ ၀ွတ္ထားလို႕ရေရ အမ်ိဳးမဟုတ္။ ရေကေလ့ တခ်က္ေခ်ရာ။ ေနာက္တခုက သူမ်ားကိုရာ လိမ္လို႕ရခ်င္ေက ရဖို႕။ ကိုယ့္စြာကိုယ္ တခါေလ့ လိမ္လို႕မရ။ အကၽြန္ပဌမဆံုး အရက္ကိုစေသာက္ဖူးစြာ (၄)တန္းႏွစ္ကထင္ေရ။ သႀကၤန္တရက္မာ အစ္ကို၀မ္းကဲြတိ တိုက္လို႕အရက္ကို ပဌမဆံုးစေသာက္ဖူးေရ။ ေနာက္ (၁၀)တန္းႏွစ္ေလာက္မာ အေပါင္းအသင္းတိနန္႕ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွတ္ ေသာက္တတ္လာေရ။ ႀကိဳတင္ အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ဘနာ အိမ္ကမသိေအာင္ ဆိုင္တိမာ ခိုးေသာက္ဖို႕တတ္လာေရ။ အရက္ေသာက္မ လူရာ၀င္ေရ၊ အေပါင္းအသင္းဆန္႕ေရ၊ ေခတ္မွီေရဆိုေရ အေတြးအေခၚတိက ေခတ္ရီစီေၾကာင္းနန္႕အညီ ၀င္ပါလတ္ေတ။ ပတ္၀န္းက်င္မာေလ့ ယင္းအတိုင္းျဖစ္နီေရ။ ယင္းခ်င့္ထက္ တဆင့္ပိုတက္လာစြာက အိမ္ကထြက္လာေရ၊ ရခိုင္ျပည္ကထြက္လာေရေနာက္ပိုင္းမာ ပိုဆိုးလာေရ။ ဘ၀မာ ျဖစ္ခ်င္ခေရစြာတခုကို မျဖစ္ႏိုင္ယာလို႕ သိလိုက္ရေရအခ်ိန္(၁၉၉၅ ေလာက္မာ) ‘ဘ၀မာ ျဖစ္ခ်င္စြာမျဖစ္ေက….ျဖစ္ခ်င္စြာ ျဖစ္လီဖိ..’ ဆိုဘနာ ဘ၀ကို အလိဇီထိုးဘနာ အေလွ်ာ့ပီးပလိုက္ေတပိုင္ျဖစ္လားခါ အရက္ေသာက္ေတအရွိန္က ဒီဂရီအျမင့္ဆံုးကိုေရာက္လားေရ။ ေျပာဆိုဆံုးမဖို႕လူမဟိ။ ကိုယ္က အေဖာ္မညွိေက သူကအေဖာ္လာညွိေရ..သူမလာေက ကိုယ္လားေခၚေရ။ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းတိနန္႕ ယင္းပိုင္ ဘတျပန္ က်ားတျပန္ စိတ္ဟိတိုင္း လြတ္ခ်င္ပိုင္လြတ္ပလိုက္စြာ ေနာက္ဆံုးအရက္သမားဘ၀ ေရာက္လားခေရ။ မေသာက္ရေက လက္တိၿခီတိ တုန္ေရအဆင့္ထိေရာက္လားေရ။ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းတိၾကားမာ ယစ္ေဖြ ဆိုေရအၾကည့္မ်ိဳးတိနန္႕ အၾကည့္ခံရေရ။ ရခိုင္မိတ္ေဆြတိက ယူက်ံဳးမရ၊ အားမရေရ လီသံတိနန္႕ တိြေကတိြေရနီရာမာ ေျပာဆိုဆံုးကတ္ေတ။ ယေကေလ့ သူရို႕ဆံုးမစြာတိ ဘယ္ဖက္နားက၀င္ေက ညာဖက္နားက ျပန္ထြက္လားခေရ။ ယင္းပိုင္ေသာက္ပါလတ္ေတ အေျခအေနက ပတ္၀န္းက်င္အသစ္၊ နီရာအသစ္တခုကိုေရာက္ပါလတ္ေတ အခ်ိန္မာ အတုယူဖို႕ေကာင္းေရအက်င့္ေခ်တခုကို ယင္းသူရို႕တိဘားမာ ဘြင္းခနဲတိြလိုက္ရေရ။ ေဒနီရာသစ္ကိုေရာက္ေတ အခ်ိန္ထိ အကၽြန္စြာ ညဥ့္တိုင္း၀ီစကီေသာက္ေတ။ တရက္ကို ပ်မ္းမွ်၀ီစကီ တအာဒါေလာက္ ေသာက္ေတ။ ေက်ာင္းတက္ေကေလ့ ေသာက္ေတ။ အလုပ္လုပ္ေကေလ့ ေသာက္ေတ။ ပ်က္ေတနိလို႕မဟိ။ ေက်ာင္းတက္၊ ေက်ာင္းကျပန္ေက အရက္ဆိုင္ကို၀င္၊ ၀ီစကီ တအာဒါ (သို႕) တပုလင္း၀ယ္၊ အိမ္ျပန္ေရာက္ေက ေက်ာင္းကပီးေရအိမ္စာတိလုပ္ၿပီးစြာနန္႕ အေသာက္လုပ္ငန္းစေရ။ ယင္းပုိင္နိန္႕စိုင္နန္႕အမွ်ေသာက္လာေရ ယစ္ေဖြ ၂၀၁၀ခုႏွစ္မာ လံုး၀စတိုင္လ္ေျပာင္းပလိုက္ေတ။ တနည္းေျပာရေက ေသာက္ႏႈန္း တပါတ္္မာ (၇)ရက္ေသာက္နီစြာက (၂)ရက္ထိ ေလွ်ာ့ခ်ပလိုက္ေတ။ ေဒခ်င့္စြာ အဂုနားက အကၽြန္ေျပာခေရ က်ေနာ့္လက္ဟိပါတ္၀န္းက်င္က အတုခိုးယူလိုက္စြာ။ အေနာက္တိုင္း ယိုဥ္ေက်းမႈလို႕ ေျပာေကေလ့ရေရ။ ေဒသူရို႕တိစြာ အလုပ္ကိုလုပ္ေတအခ်ိန္မာ အလုပ္ကိုႀကိဳးစားၿပီးေက နားေရအခ်ိန္မာေလ့ တန္ေအာင္စည္းစိမ္ခံစားကတ္ေတ။ ဇိမ္ခံကတ္ေတ။ တနလၤာကပင္ ေသာက္ၾကာနိန္႕ထိ အလုပ္လုပ္ေတ။ ေသာက္ၾကာနိန္႕ညစာသားေရာက္ေတ၊ အလုပ္ခ်ိန္ၿပီးယာဆိုစြာနန္႕ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္မာ လလြတ္လလပ္ဇိမ္ခံေရ။ အရက္ေသာက္ကတ္ေတ၊ ၀ိုင္ေသာက္ကတ္ေတ၊ ဘီယာေသာက္ကတ္ေတ။ ကိုယ္ႀကိဳက္စြာကိုယ္ေသာက္ကတ္ေတ။ အလုပ္လုပ္ေတရက္တိမာ မေသာက္ကတ္။ အကၽြန္ယင္းအက်င့္ကို အတုခိုးယူလိုက္ေတ။ ယင္းဇူးနန္႕ အကၽြန္ေဖ့သာ ဇာေလာက္သက္လာလားလဲဆိုေက တရက္ကို (၁၀၀) ႏႈန္းနန္႕တြက္ေကေတာင္ တလအတြက္ (၃၀၀၀) သက္သာလားေရ။ ကိုယ့္စြာကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ ပိုရလားေရ။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးတိအတြက္ ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္း လုပ္ပီး၊ ေျပာပီး၊ ရြီးပီးႏိုင္ဖို႕ ပိုအခ်ိန္ရလာေရ။ အရက္ႀကိဳက္တတ္ေတ၊ အရက္ေသာက္နီေရလူတေယာက္ကို လံုး၀မေသာက္ေက့လို႕ ေျပာစြာေရ လက္တိြမက်ေရပိုင္ ျဖစ္ေလ့ေကာင္းမျဖစ္ႏိုင္။ အခန္႕မသင့္ေက အဆဲေတာင္ခံရႏိုင္ေရ။ ယင္းဇူးနန္႕ အကၽြန္က မေသာက္ေက့လို႕မေျပာ။ ေသာက္ကတ္၊ အကၽြန္ေသာက္ေတပိုင္ ေသာက္ကတ္၊ အလုပ္လုပ္ေတနိတိမာ မေသာက္ေက့၊ အလုပ္အားေရနိန္႕တိိမာ အီးလို႕ပေပ်ာ္ပပါး ေသာက္ကတ္လို႕ အႀကံျပဳခ်င္ေရ။ အကၽြန္ေျပာေရ အစီအစိုင္ကို ရခိုင္သားထဲက တေယာက္လိုက္နာေက တေယာက္အတြက္ အက်ိဳးဟိေရ။ ရခိုင္သားတိုင္းလိုက္နာေက ရခိုင္တျပည္လံုးအတြက္ အက်ိဳးဟိဖို႕။ ယေကေလ့ အထက္ဆံုးမာ အကၽြန္ေျပာခေရပိုင္ “ လူမ်ားကို လိမ္လို႕ရေရ၊ ကိုယ့္စြာကိုယ္ မလိမ္ကတ္ပါေက့” Free4waddy

torsdag 27. september 2012

လစ္ဘရယ္၀ါဒ

လစ္ဘရယ္၀ါဒစြာ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးဟိေရ - (၁) ကိုယ္နန္႕သိေရလူ၊ တရြာတည္းသား၊ ေက်ာင္းနီဖက္၊ ရင္းႏွီးေရမိတ္ေဆြ၊ ခ်င္ခင္ေရလူ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေဟာင္း၊ လက္ေအာက္ငယ္သားေဟာင္းျဖစ္နီလို႕ သူရို႕တိမွားနီမွန္းသိေဂေလ့ မူအရ ျငင္းခံုေဆြးေႏြးစြာတိမလုပ္ဘဲ အအီးခ်ခ်မ္းနန္႕ မိ္တ္မပ်က္ေအာင္ဆိုဘနာ မသိကြန္ေဆာင္နီျခင္း။ အျပတ္မေျဖယွင္းဘဲ ဟုတ္ရူဘရူေလာက္ရာေျဖယွင္းျခင္း။ ေဒပိုင္လုပ္စြာတိေရ အဖဲြ႕အစည္းအတြက္တင္မက လူတေယာက္ခ်င္းစီအတြက္ပါ အက်ိဳးယုတ္စီေရ။ (၂) အဖဲြ႕အစည္းကို တတက္ကၾကြအႀကံမပီးဘဲ ကြယ္ရာမာ ဘရဗရီေ၀ဖန္ေရ၊ ႀဟိမာ မေျပာဘဲ ကြယ္ရာမာ ေပါက္ကရေျပာေရ၊ အစည္းအေ၀းမာ မေျပာဘဲ အစည္းေ၀းၿပီးမ ေျပာေရ၊ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္စြာတိကို အေရးမထားဘဲနန္႕ ကိုယ္ထင္စြာေလွ်ာက္လုပ္ေတ။ (၃) ကိုယ္နန္႕မဆိုင္ဆိုဘနာ ေဘးခ်ိတ္ထားလိုက္ေတ။ မွားမွန္းသိေကေလ့ တတိန္းေခ်နီေက အျပစ္လြတ္ေတဆိုေရသေဖာနန္႕ နီတတ္ေတ။ နတ္ေယာင္ဂါး၊ လပါး၀ဘနာ အႏၱရာယ္ကကင္းနန္႕ အမွားလြတ္ေအာင္ ေရွာင္နီတတ္ေတ။ (၄) အမိန္႕ကို မနာခံတတ္ဘဲ ကိုယ့္ထင္ျမင္ခ်က္ကိုရာ ဦးစားပီးလုပ္တတ္ေတ။ အဖဲြ႕အစည္း၏ ျပဳစုေစာင့္ေယွာက္မႈကိုရာလိုလားဘနာ အဖြဲ႕အစည္း၏ စည္းကမ္းတိကို မလိုက္နာ။ (၅) ညီညြတ္ဖို႕၊ တိုးတက္ဖို႕နန္႕ လုပ္ငန္းတိေကာင္းေကာင္းလုပ္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ မွားနီေရထင္ျမင္ခ်က္တိကို တိုက္ခိုက္ျငင္းခံုရဖို႕တပ္စား ပုဂိဳလ္ေရးအရ တိုက္ခိုက္ေတ၊ အလိဇီထိုးေရ၊ အၿငိဳးနန္႕လုပ္ေတ၊ လက္စားေခ်ဖို႕ႀကံေရ။ ေဒခ်င့္စြာ ပဥၥမအမ်ိဳးအစားျဖစ္ေတ။ (၆) မမွန္ေရေျပာသံတိကို ၾကားနီရေကေလ့ ျပန္မေျပာ။ တန္ျပန္ေတာ္လွန္ေရးသမတိေျပာစြာတိကိုၾကားရေကေတာင္ ဆိုင္ရာကိုမတိုင္ဘဲ ဖာသိဖာသာနီေရ။ (၇) လူတိနန္႕တိြေရခါ တခုေလ့မေျပာ၊ ၀ါဒမျဖန္႕၊ မလႈံ႕ေဆာ္၊ မစံုစမ္း၊ မၿမီးျမန္း၊ လူထုတိအခက္အခဲကို ဂရုမစိုက္ မသိကြန္ေဆာင္ေရ။ (၈) လူထုအက်ိဳးကို ထိခိုက္နစ္နာေအာင္လုပ္နီစြာတိကိုျမင္ေကေလ့ ေဒါသေလ့မထြက္၊ မုန္းေရစိတ္ေလ့မေပၚ၊ ေဖ်ာင္းေလ့ မေဖ်ာင္းဖ်၊ ဟန္႕ေလ့ မဟန္႕ ကိုယ္နန္႕မဆိုင္ပိုင္နီေရ။ (၉) အလုပ္လုပ္ေတနီရာမာ မစိစပ္၊ မေသခ်ာ။ စီမံကိန္းနန္႕ ဦးတည္ခ်က္ အတိအက်မဟိ။ ျဖစ္ေတပိုင္လုပ္ေတ။ ၀တ္က်ီတန္းက်ီ ဟရူဘရူလုပ္ေတ။ (၁၀) ကိုယ့္စြာကိုယ္ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အက်ိဳးျပဳခေရလူလို႕ ယူဆဘနာ ၀ါရင့္ေရလူအျဖစ္ ဂိုက္ထုတ္ေတ။ တာ၀န္ႀကီးတိကိုေလ့ မထမ္းေဆာင္ႏိုင္။ တာ၀န္ေခ်တိကိုေလ့ ထမ္းေဆာင္ခ်င္စိတ္မဟိ။ အလုပ္ကို ကႀကိဳးစစားမလုပ္။ ပေပါ့ဆဆလုပ္ေတ။ (၁၁) ကိုယ္မွားနီမွန္းသိေဂေလ့ ျပင္ခ်င္စိတ္မဟိ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လစ္ဘရယ္၀ါဒ က်င့္သံုးေရ။ ေဒခ်င့္တိအျပင္ တျခားအေၾကာင္းတိဟိသိမ့္ေကေလ့ ေဒ(၁၁)ခ်က္ကေတာ့ အဓိကျဖစ္ေတ။ (ေမာ္စီတုန္း အတြဲ(၂)က ကူးယူေဖာ္ျပသည္။) Free4waddy

torsdag 6. september 2012

ေရွးေဟာင္းရခိုင္ သုေတသန ပညာသွ်င္ ဦးစံသာေအာင္ (၁၉၂၅-၁၉၈၁)။


ေရွးေဟာင္း ရခိုင္သမိုင္းႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ သုေတသန နယ္ပယ္တြင္ ႏိုင္ငံျခား သုေတသီ ပညာသွ်င္ အေတာ္မ်ားမ်ား ေပၚထြက္ခပါသည္။ ျမန္မာ တိုင္းရင္းသားမ်ားထဲမွမူ လက္ခ်ိဳး ေရတြက္ၾကည့္လွ်င္ လက္တဖက္ပင္ ျပည့္မည္ မထင္ပါ။ အထူးသျဖင့္ ရခိုင္ေခတ္ဦး ေက်ာက္စာ၊ ေခါင္းေလာင္းစာ၊ ေၾကးျပားစာ၊ ဒဂၤါးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စနစ္တက် သုေတသန ျပဳသူ အလြန္ နည္းပါးခသည္။ ရခိုင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားထဲမွ ဦးစံေ႐ႊဘု၊ ရခိုင္ပ႑ိတ္ ဦးဦးသာထြန္း၊ ဦးေအာင္သာဦး ႐ို႕သာ ထင္ထင္ရွားရွား ဟိခသည္။ ဦးစံေ႐ႊဘုမွာ စစ္မျဖစ္မီက ရခိုင္ျပည္နယ္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေရွးေဟာင္း သုေတသီ (Archaecologist) တဦး ျဖစ္၍၊ ရခိုင္သမိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ သုေတသန အသင္းဂ်ာနယ္ (The Journal of Burma Research Society) တြင္ အဂၤလိပ္ ဘာသာျဖင့္ သုေတသန စာတမ္းမ်ား ႐ြီးခသူ ျဖစ္သည္။ အျခား ထင္ရွားသူ တဦးမွာ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ႐ူပေဗဒ ပါေမာကၡ၊ ေနာင္တြင္ အထက္တန္း ပညာ ဦးစီးဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာသူ ရခိုင္ အမ်ိဳးသား ဦးစံသာေအာင္ (၁၉၂၅-၁၉၈၁) ျဖစ္သည္။ ဦးစံသာေအာင္သည္ ေရွးေဟာင္း ပ်ဴ၊ မြန္၊ ျမန္မာ အကၡရာရင္းျမစ္ ပညာသွ်င္ ဦးသာျမတ္ကို စံျပဳ၍ သိပၸံပညာ နယ္ပယ္မွ ဝိဇၨာပညာရပ္ နယ္ပယ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းလာသူ တဦး ျဖစ္သည္။ ဦးသာျမတ္သည္ စိုက္ပ်ိဳးေရး သိပၸံဘြဲ႕ရ လယ္သာ စိုက္ပ်ိဳးေရး ၫႊန္ၾကားေရးဝန္ ဘဝမွ ယဥ္ေက်းမႈ ဗိမာန္ ၫႊန္ၾကားေရးဝန္၊ ျမန္မာစာေပ ဘာသာစာကားႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ သုေတသန ပညာသွ်င္ အျဖစ္ ထင္ရွားခသူ ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ ဦးစံသာေအာင္သည္လည္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ဟားဗတ္ တကၠသိုလ္မွ ႐ူပေဗဒျဖင့္ မဟာသိပၸံဘြဲ႕ A.M. (Physics) ရ၍ ႐ူပေဗဒ ပါေမာကၡ၊ အထက္တန္းပညာ ဦးစီးဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္ခေသာ္လည္း ေရွးေဟာင္း ရခိုင္သမိုင္းႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ပညာသွ်င္ အျဖစ္ ပိုမို ထင္ရွားခပါသည္။

ေရွးေဟာင္း ရခိုင္သမိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ စနစ္တက် တူးေဖာ္မႈ အားနည္းခသည္။ ထို႔ျပင္ ရခိုင္ ရာဇဝင္သည္လည္း အျခားေသာ ရာဇဝင္မ်ား နည္းတူ ဒ႑ာရီဆန္ေသာ ေရွးေဟာင္း အစဥ္အလာ ေျပာစကားမ်ား၊ ထူးကဲ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္နီရာ ခိုင္မာမႈ မဟိလွေခ်။ သို႔ေသာ္ ေအဒီ ၇၂၉ ဝန္းက်င္တြင္ ေရးထိုးခသည္ဟု ယူဆေသာ အာနႏၵစ႑ႏၵ ေက်ာက္စာကို ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ဦးဟိ သွ်စ္ေသာင္းဘုရား၌ တြိ႕ဟိခရာမွ ေခတ္ဦး ရခိုင္ သမိုင္းသည္ ပိုမို ပီျပင္လာပါသည္။ အာနႏၵစျႏၵ ေက်ာက္စာကို သွ်စ္ေသာင္းဘုရား အနီးတြင္ တြိ႕ေသာေၾကာင့္ သွ်စ္ေသာင္းဘုရား ေက်ာက္စာ ဟုလည္း ေခၚေဝၚခကတ္သည္။ ဤေက်ာက္စာကို ရခိုင္ဘုရင္ မင္းဗာႀကီး (၁၅၃၁-၁၅၅၃) လက္ထက္တြင္ ေဝသာလီၿမိဳ႕ နန္းေတာ္ရာကုန္း အနီးမွ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ သွ်စ္ေသာင္းဘုရား အနီး ေျပာင္းေ႐ႊ႕ထားချခင္း ျဖစ္သည္။ အာနႏၵစျႏၵ ေက်ာက္စာအရ ရခိုင္ ေဝသာလီၿမိဳ႕ေဟာင္းသည္ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ အေစာဆံုး ၿမိဳ႕ျပႏိုင္ငံမ်ားဟု ယူဆေသာ ဗိႆႏိုး၊ ဟန္လင္း၊ သေရေခတၲရာ႐ို႕ႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ဟု ပညာသွ်င္မ်ားက သတ္မွတ္ခကတ္သည္။

အာနႏၵစျႏၵ ေက်ာက္စာကို ပထမဦးဆံုး အဓိပၸာယ္ ေဖာ္ထုတ္၍ စာတမ္း႐ြီးသားခေသာ ပညာသွ်င္မွာ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ၊ ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္၊ ေဘလီယာ ေကာလိပ္မွ အေရွ႕တိုင္း ပညာပါေမာကၡ ေဒါက္တာ အီး၊ အိပ္ခ်္၊ ဂြၽန္စတင္ ( Dr.E.H. Johnston) ျဖစ္သည္။ ဂြၽန္စတင္ႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ ေလ့လာသူ တဦးမွာ အိႏိၵယ ေက်ာက္စာဝန္ ေဒါက္တာ ဒီ၊ စီ၊ ဆာကား (Dr. D. C. Sircar) ျဖစ္သည္။ ဂြၽန္စတင္၏ စာတမ္းသည္ ဂြၽန္စတင္ ကြယ္လြန္ၿပီးမွ ဆာရစ္ခ်တ္ဘန္း (Sir Richard Bum) ႏွင့္ ပါေမာကၡ ဂ်ီ၊ အိပ္ခ်္၊ လုစ္ (G. H. Luce) ႐ို႕၏ ႀကိဳးစား တည္းျဖတ္မႈျဖင့္ ထြက္ေပၚလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ဂြၽန္စတင္၏ 'ရခိုင္ျပည္နယ္ဟိ သကၠတ ေက်ာက္စာအခ်ိဳ႕' Some Sanskrit Inscriptions of Arakan စာတမ္းကို ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ထုတ္ အေရွ႕တိုင္းႏွင့္ အာဖရိက ပညာ ေလ့လာေရး စာေစာင္ အတြဲ ၁၁၊ အပိုင္း၂၊ Bulletin of the School of Oriental and African Studies, Vol. 11, Pt. 2 (1944) တြင္ တြိ႕ႏိုင္ပါသည္။ ေဒါက္တာ ဆာကားသည္ ရခိုင္ေက်ာက္စာမ်ား အေၾကာင္းကို အိႏိၵယ အက္ပီဂရမ္ဖီယာ India Epigraphia, Vol. 32 (1975) ႏွင့္ Vol. 37 (1967) ႐ို႕တြင္ ႐ြီးသားခသည္။

အာနႏၵစျႏၵ ေက်ာက္စာသည္ ေခတ္ဦး ရခိုင္ သမိုင္းအတြက္ အလြန္ အေရးပါ လွပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာ မင္းသုဝဏ္သည္ ၁၉၅၁-၅၂ ခုႏွစ္ထုတ္ ဓညဝတီမဂၢဇင္း၌ 'အာနႏၵစျႏၵ၊ သွ်စ္ရာစု ရခိုင္မင္းတပါး' အမည္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေရွးေဟာင္း သုေတသန အရာဟိ မြန္ဘိုေကသည္ ျပည္ေထာင္စု ယဥ္ေက်းမႈ စာေစာင္၊ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၇ (မတ္ ၁၉၅၇) တြင္ 'သွ်စ္ေသာင္းဘုရားမွ သကၠတ ေက်ာက္စာတိုင္' ေဆာင္းပါးျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေဒါက္တာ သန္းထြန္းသည္ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ထုတ္ ေခတ္ေဟာင္း ျမန္မာရာဇဝင္တြင္ 'ရခိုင္ေခတ္ဦး' အမည္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဦးေအာင္သာဦးသည္ ၁၉၆၆ ခုႏွစ္ထုတ္ ရခိုင္ ယဥ္ေက်းမႈ စာေစာင္၊ အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၁ တြင္ 'ေဝသာလီ' ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ လည္းေကာင္း႐ီးသားခကတ္သည္။ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပေရ တတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ သုေတသန ကြန္ဂရက္တြင္ မႏၱေလး တကၠသိုလ္ ပါဠိဌာနမွ ဆရာျမင့္ေဆြ သည္ 'အာနႏၵစျႏၵ သကၠတေက်ာက္စာ' အမည္ျဖင့္ သုေတသန စာတမ္း ဖတ္ၾကားခ၍ စာပႏွီင့္ လူမႈေရး သိပၸံဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၃၊ စက္တင္ဘာ ၁၉၆၉ တြင္ ပံုႏွိပ္ ေဖာ္ျပခသည္။ အာနႏၵစျႏၵ ေက်ာက္စာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ အဦးဆံုး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သုေတသန ျပဳထားေသာ စာတမ္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ အျပည့္အစံုဆံုး သုေတသန လက္ရာ ျပပါဆိုလွ်င္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ ထုတ္ဝီခေရ ဦးစံသာေအာင္၏ 'အာနႏၵစျႏၵ၊ ရွစ္ရာစု ရခိုင္ေဝသာလီမင္း' စာအုပ္ကို ျပရပါသည္။

ဦးစံသာေအာင္၏ စာအုပ္တြင္ အခန္း ၁၄ ခန္း ခြဲထားသည္။ အခန္း (၁) တြင္ ေက်ာက္ စာတိုင္ တည္နီရာႏွင့္ ႐ြီးထုိးထားေသာ စာမ်ား၊ အခန္း (၂) တြင္ ေဝသာလီ၊ အခန္း (၃) တြင္ အာနႏၵစျႏၵ ေက်ာက္စာကို ဖတ္ျခင္းမ်ား၊ အခန္း (၄) တြင္ အာနႏၵစျႏၵမင္း ေက်ာက္စာ ဓာတ္ပံုမ်ား၊ အခန္း (၅) တြင္ အာနႏၵစျႏၵမင္း ေက်ာက္စာသံုး ဗ်ည္းအစ သရအလယ္ သရ ႏွစ္လံုးဆင့္မ်ားႏွင့္ အသတ္မ်ား၊ အခန္း (၆) တြင္ တေၾကာင္းခ်င္း ယခုေခတ္ ျမန္မာ အကၡရာျဖင့္ ဖလွယ္ျခင္း၊ အခန္း (၇) တြင္ ေက်ာက္စာစာကိုယ္ ေဝါဟာရ အဖြင့္ႏွင့္ ျမန္မာျပန္၊ အခန္း (၈) တြင္ ေခတ္ဦးကာလ ရခိုင္မင္းဆက္၊ အခန္း (၉) တြင္ ဒုတိယေခတ္ မင္းဆက္၊ အခန္း (၁ဝ) တြင္ တတိယေခတ္ မင္းဆက္၊ အခန္း (၁၁) တြင္ အာနႏၵစျႏၵမင္း၊ အခန္း (၁၂) တြင္ မွတ္သားဖြယ္ရာမ်ား၊ အခန္း (၁၃) တြင္ ေဝသာလီမွ ေစတီသည္ ေက်ာက္စာငယ္၊ အခန္း (၁၄) တြင္ ေဝါဟာရ အၫႊန္း ဟူ၍ စနစ္တက် တင္ျပထားသည္။ လိုအပ္ေသာ ဓာတ္ပံု၊ ေျမပံု၊ ႐ုပ္ပံုမ်ား အျပည့္အစံု ပါဝင္သည္။ ေက်ာက္စာကို တလံုးခ်င္း အဓိပၸာယ္ ဖလွယ္၍ ေက်ာက္စာ ဖတ္ပံု နည္းစနစ္ကို ယွင္းလင္းထားသည္။ ထို႔ျပင္ ေခတ္ဦး ရခိုင္မင္းဆက္ အမည္မ်ားကို ေက်ာက္စာပါ သကၠရာဇ္မ်ားႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းထားရာ ရခိုင္သမိုင္း၊ ဒဂၤါးႏွင့္ ဗုဒၶ အႏုပညာ ေလ့လာလိုသူမ်ား အတြက္ပါ အထူး အသံုးဝင္လွပါသည္။

ေခတ္ဦးရခိုင္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးစံသာေအာင္၏ ပထမဦးဆံုး သုေတသန လက္ရာမွာ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ပံုႏွိပ္ ထုတ္ဝီခေသာ 'ေအဒီေျခာက္ရာစုႏွင့္ ယင္းမတိုင္မီ ရခိုင္ျပည္ သံုးအကၡရာ' စာအုပ္ ျဖစ္သည္။ ဤစာအုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ စာေရးသူက နိဒါန္းတြင္ -

"ဤစာအုပ္တြင္ ေရွးအိႏိၵယႏိုင္ငံသံုး ျဗာဟၼီ အကၡရာအေၾကာင္းကို လည္းေကာင္း၊ ျဗာဟၼီ အကၡရာမ်ား အေၾကာင္းကို လည္းေကာင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ယင္းတို႔ မည္သို႔ ဆင့္ကဲေ ျပာင္းလဲလာပံုကိုလည္း ယွင္းလင္းထားပါသည္။ ယင္းေနာက္ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ တြိ႕ရေသာ ေက်ာက္စာမ်ား၊ ေခါင္းေလာင္းစာမ်ား၊ ဒဂၤါးစာမ်ား၊ ေၾကးနီျပားစာ စသည္႐ို႕ကို သမိုင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ႏွင့္တကြ မူရင္းစာကိုပါ ယေန႔သံုး ျမန္မာ အကၡရာျဖင့္ ျပန္ဆို ကူးေရး၍လည္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ယင္း႐ို႕ကို စုစည္းၿပီး ၆ ရာစု မတိုင္မီ ရခိုင္ျပည္နယ္သံုး ဗ်ည္းႏွင့္ သရ႐ို႕ကို ထုတ္ယူ၍ ေဖာ္ျပထားပါသည္" ဟု ယွင္းလင္းထားပါသည္။

ထိုသို႔ ယွင္းလင္းရာတြင္ ျဗာဟၼီ အကၡရာမ်ား ေခတ္အဆက္ ဆက္ေျပာင္းလဲလာပံု ဇယား၊ ဓာတ္ပံု၊ အဓိပၸာယ္ ယွင္းလင္းခ်က္၊ မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ စနစ္တက် ေဖာ္ျပသည္။ တဖန္ ယင္း႐ို႕ကို ျခံဳငံု သံုးသပ္၍ ရခိုင္ျပည္နယ္သံုး အကၡရာမ်ားသည္ ပ်ဴအကၡရာႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ ကဒံဗ၊ ပလႅ အကၡရာမ်ားႏွင့္ လည္းေကာင္း ကြဲျပား ျခားနားသည္။ ဆင့္ပြား မဟုတ္ဟု တင္ျပထားပါသည္။

မည္သို႔ ဆိုေစ ေရွးေဟာင္း ရခိုင္ အကၡရာရင္းျမစ္ ေျပာင္းလဲလာပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ စနစ္တက် ေလ့လာ တင္ျပထားေသာ သုေတသန လက္ရာ တရပ္ ျဖစ္သည္။

ဦးစံသာေအာင္၏ တတိယေျမာက္ သုေတသန လက္ရာမွာ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္တြင္ ထြက္ေပၚခဲ့ေသာ 'ရခိုင္ ဒဂၤါးမ်ား' ျဖစ္သည္။ ယင္းစာအုပ္ကို ဦးစံသာေအာင္ ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ Lancashire and Chesice Numismatic Spciety မွ 'Arakanse Coins' အမည္ျဖင့္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ဝီခသည္။ ဘာသာျပန္သူမွာ မစၥတာ ေရာ္ဘင္ဆင္ (Mr. Robinson) ႏွင့္ ေအးဆက္ (Aye Set) ႐ို႕ ျဖစ္သည္။

ဦးစံသာေအာင္ မတိုင္မီကပင္ ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏိုင္ငံျခားသား သုေတသီ ပညာသွ်င္မ်ားသည္ စာအုပ္ စာတမ္းမ်ား႐ြီးသားခပါသည္။ ေသာမတ္စ္လတၲား (Thomas Latter) ၏ 'ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ား' The Coins of Arakan စာတမ္းကို ၁၈၄၆ ခုႏွစ္ထုတ္ ေတာ္ဝင္ အာရွေရးရာ စာေစာင္ The Joumal of the Royal Asiatic Society of Brngal, Vol. 15 (1846) တြင္ လည္းေကာင္း၊ ယင္းစာေစာင္မွာပင္ ဆာ အာသာ ဖယ္ယာ (Sir Arhtur P. Phayre) ၏ 'ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ား' The Coins of Arakan : the historical coins ကို လည္းေကာင္း၊ ၁၈၇၂ ခုႏွစ္ထုတ္ ယင္းစာေစာင္ အတြဲ ၄၁ တြင္ ဂ်ီ၊ အီး၊ ဖ႐ိုင္ယာ (G. E. Fryer) ၏ 'ရခိုင္ ဒဂၤါးမွတ္စု' Note on Arakanese Coins စာတမ္း၊ ၁၈၉၂ ခုႏွစ္ထုတ္ ယင္းစာေစာင္ အတြဲ ၆၁၊ အပိုင္း ၁ တြင္ ဒဗလ်ဴ၊ သီအိုဘဲ (W. Theobald) ၏ 'ရခိုင္ ေဝသာလီေခတ္ အမွတ္တံဆိပ္ပါ ဒဂၤါးမ်ား' On a symbolical Coins of the Wethali Dynasty of Arakan စာတမ္း၊ ၁၉၂၈ ခုႏွစ္ထုတ္ အင္ဒိယန္း အင္တီကြာရီ The Indian Antiquary, Vol. 57 (1928) တြင္ ဆာ ရစ္ခ်က္တင္ပယ္ (Sir Richard Temple) 'ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တြိ႕ရေသာ ဒဂၤါးမ်ားဆိုင္ရာ မွတ္စု' Notes on Currency and Coinage among the Burmese စာတမ္း၊ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာ ၁၁ ရက္နိန္႔ထုတ္ ေနးခ်ိန္း၊ တနဂၤေႏြ အခ်ပ္ပို (The Nation Sunday Supplement) တြင္ ရပ္စတင္ (C. A. Rouston) ၏ 'ရခိုင္ဒဂၤါး အခ်ိဳ႕' (Some Coins of Arakan ေဆာင္းပါးမ်ားႏွင့္ ၁၈၈၂ ခုႏွစ္တြင္ ဆာ အာသာဖယ္ယာ၏ 'ျမန္မာ ပဲခူးႏွင့္ ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ား' Coins of Arakan of Pegu and Burma လံုးခ်င္း စာအုပ္မ်ား ထြက္ေပၚ လာခပါသည္။

ၾသစေၾတးလ် အမ်ိဳးသား တကၠသိုလ္မွ ပင္မလာဂတ္မန္း (Pamela Gutman) သည္လည္း ပါရဂူဘြဲ႕ အတြက္ 'ေခတ္ဦးရခိုင္' Ancient Arakan စာတမ္းကို ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ တင္သြင္းခသည္။ ရခိုင္ ဒဂၤါးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ရခိုင္ပ႑ိတ္ ဦးဦးသာထြန္း၏ (ေဝသာလီေခတ္ ဒဂၤါးမ်ား) ေဆာင္းပါးကို ျပည္ေထာင္စု ယဥ္ေက်းမႈ စာေစာင္၊ အတြဲ ၄၊ အမွတ္ ၂ (ဧၿပီ ၁၉၆၃) ႏွင့္ ဦးေအာင္သာဦး၏ 'ရခိုင္ဒဂၤါးသမိုင္း'ကို ရခိုင္တန္ေဆာင္ မဂၢဇင္း (၁၉၇၂) တြင္ တြိ႕ႏိုင္ပါသည္။

ဦးစံသာေအာင္၏ 'ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ား' စာအုပ္တြင္ အခန္း ၁ဝ ခန္းခြဲ၍ ျပဳစုထားသည္။ အခန္း (၁) တြင္ ဒဂၤါးမ်ား ေပၚေပါက္လာေရး၊ အခန္း (၂) တြင္ ေရွးေဟာင္း ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ား၊ အခန္း (၃) တြင္ ရခိုင္ ေဝသာလီ ဒဂၤါးမ်ားကို ရခိုင္ ရာဇဝင္မ်ားႏွင့္ ညႇိျခင္း၊ အခန္း (၄) တြင္ အာနႏၵစ႑ႏၵမင္း ေက်ာက္စာပါ ေရွးမင္းမ်ား၊ အခန္း (၅) တြင္ မဂၤလာ အမွတ္လကၡဏာပံုမ်ား၊ အခန္း (၆) တြင္ မဂၤလာ အမွတ္လကၡဏာပံုမ်ား မပါေသာ ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ား၊ အခန္း (၇) တြင္ ေျမာက္ဦးမင္းဆက္မ်ား၏ အတၴဳပၸတၲိ အက်ဥ္း၊ အခန္း (၈) တြင္ ေျမာက္ဦး မင္းဆက္မ်ား၊ အခန္း (၉) တြင္ ဒဂၤါးစာမ်ား ဖတ္ရန္ ဗ်ည္းႏွင့္ သရမ်ား၊ အခန္း (၁ဝ) တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ပစၥည္း၊ အ႐ြယ္အစားႏွင့္ အေလးခ်ိန္႐ို႕ပါဝင္သည္။ ေနာက္ဆက္တြဲ အျဖစ္ ရခိုင္ဒဂၤါး ၁၄၈ ျပား၏ ဓာတ္ပံုမ်ား ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဦးစံသာေအာင္၏ 'ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ား' စာအုပ္ ထြက္ေပၚလာေသာ အခါ ပညာေရး တကၠသိုလ္ လက္ေထာက္ ကထိက ဦးတိုးလွ (တကၠသိုလ္မ်ား သမိုင္းသုေတသန ဦးစီးဌာန၊ ဒုတိယ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာ တိုးလွ) က တကၠသိုလ္ ပညာပေဒသာ စာေစာင္တြင္ -

"… မစၥတာ ဒူ႐ြိဳင္ဆယ္ စီစဥ္ေသာ ဖယ္ယာျပတိုက္ဟိ'ဒဂၤါးမ်ားစာရင္း' ေခၚ စာအုပ္ႏွင့္ ဆာ အသာဖယ္ယာ ျပဳစုေသာ 'ရခိုင္၊ ပဲခူးႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒဂၤါးမ်ား' ဟူေသာ စာအုပ္႐ို႕ကို ပံုႏွိပ္ၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ယင္းစာအုပ္႐ို႕မွာ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားထား၍ လြန္စြာလည္း ေရွးက်၍ နိန္ေသာ စာအုပ္မ်ား ျဖစ္ေခ်သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အနည္းဆံုး ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အတြင္း၌ ေရွးက သြန္းခတ္ ထုတ္လုပ္ခေသာ ဒဂၤါးမ်ား အေၾကာင္းကို ျမန္မာဘာသာ၊ အဂၤလိပ္ဘာသာတို႔ျဖင့္ အသစ္ ထပ္မံ ေရးသား ျပဳစုရန္ လိုအပ္ေပသည္။"

အထက္ပါ စာပုိဒ္ကို ေရွးေဟာင္း သုေတသန ၫႊန္ၾကားေရးဝန္၏ ၁၉၅၇-၅၈ ခုႏွစ္အတြက္ ႏွစ္ခ်ဳပ္ အစီရင္ခံစာ (စာ-၄) မွ ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပပါသည္။

"ေ႐ႊငံုးမင္း အၿမီးေမွ်ာ္သလုိ အႏွစ္ ၂ဝ ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ မေပၚလာေသးတကား။ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ ေနရာမွ ေမွ်ာ္လင့္ မွန္းဆ ၾကည့္ႏိုင္တတ္သည္ထက္ ပို၍ေကာင္းေသာ၊ ရခိုင္ဒဂၤါး သမိုင္း က်မ္းတေစာင္ ထြက္ေပၚလာေပၿပီ။ ယင္းကား ဦးစံသာေအာင္၏ 'ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ား' ပင္တည္း။ “ ေရွးေဟာင္း ဒဂၤါးတျပားသည္ ေခတ္တေခတ္၏ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စာပီ အႏုပညာႏွင့္ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္မႈ ဆိုင္ရာ ယဥ္ေက်းမႈႀကီး တရပ္လံုးကို လႊမ္းျခံဳထားရကား အမ်ိဳးသား သမိုင္းကို သိလုိသူတိုင္း ဒဂၤါးသမိုင္းကို ေလ့လာၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထိုသို႔ေသာ သမိုင္းအတြက္ ဦးစံသာေအာင္၏ 'ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ား' သည္ ပုဗၺမဂၤလာပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ သကၠတဘာသာ ကြၽမ္းဝင္လိုသူမ်ား၊ ေရွးေဟာင္း အကၡရာ လက္ေရးပညာကို ေလ့လာလိုသူမ်ား၊ သမိုင္းပညာသွ်င္မ်ား၊ ေဘာကေဗဒ ပညာရွင္မ်ား စသည္႐ို႕ ေလ့လာထိုက္သည့္ က်မ္းတဆူ ျဖစ္သည္" ဟု လိႈက္လႈိက္လွဲလွဲ ႀကိဳဆို ေဝဖန္ထားပါသည္။

ဦးစံသာေအာင္၏ ေနာက္ဆံုးလက္ရာမွာ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ပံုႏွိပ္ ထုတ္ဝီခေရ ေခတ္ေဟာင္း ရခိုင္ ဗုဒၶ အႏုပညာလက္ရာမ်ား 'The Buddhist Art of Ancient Arakan' စာအုပ္ ျဖစ္သည္။ ဤစာအုပ္တြင္ ေအဒီ ၈ ရာစု အာနျႏၵမင္း မတိုင္မီ ရခိုင္ ရာဇဝင္လာ မင္းဆက္မ်ားကို ေခတ္သံုးေခတ္ ပိုင္းျခား၍ မင္းဆက္ ဇယားမ်ားႏွင့္ တင္ျပသည္။ ထို႔ေနာက္ ဓညဝတီႏွင့္ ေဝသာလီၿမိဳ႕ေဟာင္း႐ို႕ကို ေျမပံုအၫႊန္းႏွင့္ အေသးစိတ္ ေလ့လာ တင္ျပထားသည္။ ထိုမွတဆင့္ ရခိုင္ေဒသမွ တူးေဖာ္ တြိ႕ရေသာ ဗုဒၶ ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုင္ရာ ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ား၏ မုျဒာဟန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေဆြးေႏြး တင္ျပသည္။ ထို႔ျပင္ ထူးျခားေသာ မကိုဋ္ေဆာင္း ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ၿဖိဳးဟန္ (ဗိုက္ပူ) ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားကို ေလ့လာ ယွင္းလင္းထားသည္။ ဗုဒၶ ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ား အျပင္ ရခိုင္ ေရွးေဟာင္းဒဂၤါးမ်ား၊ အုတ္ခြက္မ်ား၊ ေၾကးနီျပား၊ ေၾကးေခါင္းေလာင္းႏွင့္ ေၾကးဆီမီးတိုင္ ႐ုပ္တု အမ်ိဳးမ်ိဳး ဓာတ္ပံု၊ ေျမပံု၊ ေက်ာက္စာ မိတၲဴမ်ား ပါဝင္ရာ ေခတ္ဦးရခိုင္ ဗုဒၶ အႏုပညာႏွင့္ ပတ္သက္၍ အားရဖြယ္ က်မ္းတေစာင္ဟု ပညာသွ်င္မ်ားက သံုးသပ္ခသည္။

ဦးစံသာေအာင္ကို အဖ အၿငိမ္းစား စက္ရွင္ တရားသူႀကီး ဦးသာဇံဦး (K.S.M., A.T.M.) ႏွင့္ အမိ ေဒၚမဘု ႐ို႕မွ ၁၉၂၅ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၇ ရက္နိန္႔တြင္ ဖြားျမင္သည္။ မိခင္မွ ကိုလိုနီေခတ္ဦး အလြန္ ထင္ရွားေသာ ရခိုင္သူေဌးႀကီး ဦးရဲေက်ာ္သူ၏ အႏြယ္ ျဖစ္သည္။

ငယ္စဥ္က ရန္ကုန္ တီတီစီေက်ာင္း၊ သာယာဝတီ၊ ျမင္းျခံ၊ စစ္ေတြ အစိုးရ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ပညာသင္၍ ၁၉၄ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ တန္းျမင့္ ေက်ာင္းထြက္ စာေမးပြဲကို စစ္ေတြ အစိုးရ အထက္တန္းေက်ာင္းမွ ေအာင္ျမင္သည္။ ႐ူပေဗဒႏွင့္ ဓာတုေဗဒ ဘာသာရပ္မ်ားတြင္ ဂုဏ္ထူးရသည္။ ၁၉၄ဝ-၄၁ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္၊ ၁၉၄၅-၄၇ ခုႏွစ္တြင္ ကာလကတၲား တကၠသိုလ္႐ို႕တြင္ ပညာသင္ၾကား၍ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မွ ဘီအက္စ္စီ ႐ူပေဗဒ ဂုဏ္ထူးတန္းကို ပထမ အဆင့္မွ ေအာင္ျမင္သည္။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ဟားဗတ္ တကၠသိုလ္မွ မဟာသိပၸံဘြဲ႕ (A.M.) ကို ႐ူပေဗဒျဖင့္ ရခသည္။

၁၉၅ဝ-၅၁ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ႐ူပေဗဒဌာန သ႐ုပ္ျပဆရာ၊ ၁၉၅၁-၅၄ တြင္ လက္ေထာက္ကထိက၊ ၁၉၅၄-၆၄ တြင္ ကထိက၊ ၁၉၆၄-၇ဝ ပါေမာကၡ၊ ၁၉၇ဝ-၇၂ တြင္ တကၠသိုလ္မ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ံုး ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး၊ ၁၉၇၂-၈၁ ခုႏွစ္တြင္ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာဝန္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခသည္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ရခိုင္ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား အသင္း ဥကၠ႒၊ ရခိုင္တန္ေဆာင္ အဂၤလိပ္စာ အတိုင္ပင္ ခံစာတည္း၊ ၁၉၆၆-၇ဝ တြင္ တကၠသိုလ္မ်ား တိုင္းရင္းသား စာပီႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ေကာ္မတီ ဒုတိယ ဥကၠ႒၊ ၁၉၇ဝ-၈၁ ခုႏွစ္တြင္ နာယက၊ တကၠသိုလ္မ်ား အားကစား အဖြဲ႕ ဥကၠ႒၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ သုေတသန အသင္း အမႈေဆာင္၊ သုေတသန လုပ္ငန္းမ်ား ဆိုင္ရာ မူဝါဒအဖြဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး၊ တကၠသိုလ္ ပညာပေဒသာ စာေစာင္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ သုေတသန စာေစာင္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စာတည္းအဖြဲ႕ ဥကၠ႒၊ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ႐ူပေဗဒဌာန ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ပါေမာကၡ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခပါသည္။ ပထမအႀကိမ္ႏွင့္ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ ရခိုင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြ မဲဆႏၵနယ္မွ ေ႐ြးခ်ယ္ ခံရသည္။

၁၉၅၄-၇ဝ ခုႏွစ္ အတြင္း အိႏၵိယ၊ တ႐ုတ္၊ ၾသစႀတီးယား႐ို႕တြင္ က်င္းပေသာ အဏုျမဴ စြမ္းအင္ဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား တက္ေရာက္၍ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္၊ တ႐ုတ္ျပည္ ပီကင္းတြင္ က်င္းပေသာ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ သိပၸံပညာရွင္မ်ား ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲတြင္ Aims and Paractice of Physics Teaching in Burma (Myanmar) စာတမ္းကို တင္သြင္းခသည္။ ပညာေရး ေလ့လာေရး ခရီးစဥ္ျဖင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ (၁၉၇၃)၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု (၁၉၇၅)၊ ဆိုဗီယက္ယူနီယံ (၁၉၇၇) ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ လားေရာက္ခသည္။

ပံုႏွိပ္ ထုတ္ဝီခေသာ သိပၸံပညာ ဆိုင္ရာ စာအုပ္မ်ားမွာ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ခႏွင့္ တြဲ၍ 'အေျချပဳ ႐ူပေဗဒ' (၄ တြဲ) (၁၉၇၁)၊ '႐ူပေဗဒအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ' (၁၉၇၁)၊ 'ကြန္ပ်ဴတာ' (၁၉၇၃)၊ 'အက္တမ္ႏွင့္ ႏ်ဴကလီးယား စြမ္းအင္' (၁၉၇၄) ႐ို႕႐ြီးသား၍၊ '႐ူပေဗဒအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ' စာအုပ္ျဖင့္ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္၊ အမ်ိဳးသား စာပီဆုကို သိပၸံႏွင့္ အသံုးခ် ဘာသာရပ္ အတြက္ ရခသည္။ စာေပဗိမာန္မွ ဦးေဆာင္ က်င္းပေသာ သိပၸံ စာပီ ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲတြင္ 'လူထုအတြက္ သိပၸံစာပီ' စာတမ္း တင္သြင္း၍ ပံုႏွိပ္ ထုတ္ဝီခသည္။ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ဝီေသာ Working People's Daily, The Guardian ႐ို႕တြင္ ႐ူပေဗဒ သိပၸံပညာ ေဆာင္းပါးမ်ားႏွင့္ ရခိုင္သမိုင္း အႏုပညာ ေဆာင္းပါးမ်ားကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ အမ်ားအျပား႐ြီးသားခသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ စာအုပ္ အျဖစ္ ထုတ္ဝီရန္ က်န္ရွိနိန္သီးသည္။ သာဓက ျပရေသာ္ ဂါဒီးယန္း သတင္းစာတြင္႐ြီးသားခေသာ ရခိုင္ မဟာမုနိ ဘုရားသမိုင္း (Legend of Mahamuin) ျဖစ္သည္။

ဦးစံသာေအာင္သည္ ဌာနဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ား၊ ေရွးေဟာင္း ရခိုင္သမိုင္း ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုင္ရာ သုေတသန လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္႐ြက္နီစဥ္ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္၊ ေမ ၂၅ ရက္နိန္႔တြင္ ႐ုတ္တရက္ ကြယ္လြန္ခပါသည္။
အၫႊန္း
ေမာင္ေဇယ်ာ [မိုးဂ်ာနယ္၊ အမွတ္ ၆၊ ဇြန္ ၂ဝဝ၅]
၁။ ေစာထြန္းေအာင္၊ ေဒါက္တာ။ 'ဦးစံသာေအာင္ႏွင့္ ဘဝမွတ္တိုင္မ်ား'၊ ရခိုင္တန္ေဆာင္၊ အမွတ္ ၁၉ (၁၉၆၆) စာ ၁၅-၂၃။ ၂။ စံသာေအာင္၊ ဦး။ 'ေအဒီ ေျခာက္ရာစုႏွင့္ ယင္းမတိုင္မီ ရခိုင္ျပည္သံုး အကၡရာ'။ ရန္ကုန္၊ ဥမၼာေအာင္စာေပ၊ ၁၉၇၄။ ၃။ တိုးလွ၊ ဦး။ 'ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ား၊ စာအုပ္ေဝဖန္ခ်က္'၊ တကၠသိုလ္ ပညာပေဒသာ စာေစာင္။ တြဲ ၁၃၊ မွတ္ ၅ (စက္တင္ဘာ ၁၉၇၉) စာ ၁၇ဝ-၁၇၂။ ၄။ Embree, John F.Biliography of the People's and cultures of Mainland Southeast Asia, by John F. Embree and Lillian Ota Dotson. New Haven: Yale University, 1950.

torsdag 7. juni 2012

ကုလား(၃)ေကာင္နန္႕ တစ္စိ (၃) လံုး

ရခိုင္ျပည္မာ ျဖစ္ပ်က္နီေရ ျပႆနာတိကို စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္ဖို႕ အဖဲြ႕တခုဖဲြ႕ထားယာဆိုစြာကို လူတိုင္းသိကတ္ယာထင္ပါေရ။ ေဒမာေလ့ ခံစားခ်က္တိကို ရင္ထဲမာဟိေက ဟိေရအတိုင္းေဖာ္ျပနီကတ္ေတ။ တခ်ိဳ႕ေလ့ ဗီဒီယိုဖိုင္ေခ်တိနန္႕ စနစ္တက်လုပ္ဘနာ တင္ျပနီကတ္ပါေရ။ ျပႆနာတိ အထြီးလိုက္ျဖစ္နီလို႕ စိတ္တိျခဴနီရေကေလ့ တဖက္မာ ရခိုင္လူမ်ိဳးနန္႕ရခိုင္ျပည္ကိုထိေဂ အသဲကပင္နာကတ္စြာတိျမင္ရလို႕ အားရမိပါေရ။ယေကေလ့ ေျပာနီ၊ ဆိုနီဂတ္ေတနီရာမာ အဓိကအေရးအႀကီးဆံုးတခ်က္ က်န္နီသိမ့္ေရ။ အကၽြန္ေလ့ ေဒနိသတင္းစာတေစာင္ေကာက္ဖတ္မိလို႕ သတင္းတခုကိုျမင္မိခါမ ျဗဳန္းခနဲစိတ္ထဲမာေပၚလာစြာပါ။ ယေကေလ့ အခ်ိန္ေနာက္မက်သိမ့္။ ရသိမ့္ေရ။ ဖတ္မိေရသတင္းကို အတိုရႈံးေျပာရဖို႕ဆိုေဂ - အယ္လ္ခိုင္းဒါးအဖဲြ႕စြာ အသီခံဗံုးခဲြသမားတိကို ကုလားအင္တာနက္တိမာ ေလွ်ာက္လႊာေခၚနီစြာပါ။ အရည္အျခင္းတိကေတာ့ လူသတ္၀ံ့ရဖို႕၊ အစၥလမ္ဘာသာ၀င္မဟုတ္ေတလူတိကို သတ္ျဖတ္ဖူးေၾကာင္း ျပရဖို႕…….အစ..အစ ဟိေရစြာတိ။ အဓိက တိုက္ခိုက္ရဖို႕နိန္ရာတိကေတာ့ အေမရိကန္၊ အစၥေရးနန္႕ ျပင္သစ္ ျဖစ္ေတ။ (ကိုယ့္လူတိ ေၾကာက္လားဂတ္လတ္ေမ ေၾကာက္လို႕)ေဒသတင္းကို ဖတ္ၿပီးစြာနန္႕ အထက္ဆံုးက အပိုဒ္ကစြာကုိ လားအတြက္ေပၚေရ။ နဂိုကပင္ေလ့ သံသယစေက ဟိေရ။ သံသယက တျခားစြာမဟုတ္။ ယင္းကုလား(၃)ေကာင္ကို ဖမ္းမိစြာနန္႕ ဇာေၾကာင့္မသီတာေထြးကိုသတ္ရေရဆိုေရ အေၾကာင္းျပခ်က္ ခ်က္ခ်င္းထြက္လာေရ။ မယားယူဖို႕ေဖ့သာမဟိလို႕ ပစၥည္းတိကို ယူခ်င္လို႕လတ္။ ေဒအေၾကာင္းျပခ်က္စြာ လံုး၀ယုတၱိမဟိေရအျပင္ ေနာက္ကြယ္ကႀကိဳးကိုင္ေရအေကာင္တိ ႀကိဳတင္အကြက္ခ်သင္ပီးထားစြာျဖစ္ရဖို႕လို႕ ယူဆေရ။ ဗမာျပည္က အေယာင္ေဆာင္ မဟာသူေတာ္စင္၊ သူေတာ္စင္မအေပါင္းရို႕ကို ကုလားဥာဏ္ျပဘနာ လမ္းလႊဲပီးလိုက္စြာျဖစ္ေတ။အကၽြန္ရို႕အတြက္ အဓိကနန္႕ အေရးအႀကီးဆံုးလုပ္ရဖို႕အလုပ္က ကုလား(၃)ေကာင္ကို သီဒါဏ္ပီးေရး၊ မပီးေရးထက္ ယင္းကုလား(၃)ေကာင္ေနာက္မာ ဇာမူဆလင္အၾကမ္းဖက္သမားအဖဲြ႕ ဟိနီလဲဆိုစြာေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ဖို႕ ကေဂါင္းအေရးႀကီးေရ။ ေဒကိစၥစြာ ရခိုင္တိ ေနာက္တဆင့္ေအာင္ပဲြတခုအတြက္ အဓိကေသာ့ခ်က္ျဖစ္ေတ။ ယင္းဇူးနန္႕ အဂုအသစ္ဖဲြ႕ထားေရ စံုစမ္းေရးအဖဲြ႕ကို ေဒကိစၥကိုေဖာ္ထုတ္ပီးဖို႕ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပက ရခိုင္တိ အဓိကေတာင္းဆိုဂတ္ရပါဖုိ႕။ ေတာင္းဆိုဂတ္ပါလို႕လည္း တခါတည္းတိုက္တြန္းလိုက္ပါယင့္……။Free4waddy

torsdag 3. mai 2012

ေအာက္ခ်ီးဥာဏ္ အျမင္မွန္ဇီ

ALP ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ စစ္ေတြကိုေရာက္ၿပီးေရေနာက္ပိုင္းမာ ကုလားဇာတ္လမ္း တစခန္းျပန္ထလာေရ။ မိုးလင္းေလ့ ကုလား၊ နီ၀င္ေလ့ ကုလား၊ ေဖ့ဘုတ္၀င္ၾကည့္ေကေလ့ ကုလား၊ အီးေမးလ္ဖြင့္ေကေလ့ ကုလားနန္႕ အယင္ထက္ ပဲြဆူလာေရ။ ပဲြဆူေအာင္ အခ်ိန္ကိုက္လုပ္ပီးလိုက္စြာက ျပည္ပအၿခီစိုက္ မဟာဗဟာ၀ါဒီ မီဒီယာတိျဖစ္ေတ။ ယင္း မဟာဗမာ၀ါဒီတိႀကီးစိုးေရ ျပည္ပအၿခီစိုက္ မီဒီယာတိစြာ ရခိုင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ(ALP) ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုယ္စားလွယ္အဖဲြ႕ကို ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပရခိုင္လူမ်ိဳးတိ သိန္းနန္႕ခ်ီဘနာ ရင္ထဲ၊ အသဲထဲက လလႈိက္လလွဲႀကိဳဆိုကတ္စြာကိုျမင္ဘနာ ဘၾဘန္းဆာလို႕လန္႕လားခေရပိုင္ အျခားတဖက္မာ သူရို႕လူမ်ိဳးေဂါင္းေဆာင္ကို ယင္းပိုင္မႀကိဳဆိုရေကာင္းလားဆိုဘနာ မနာလိုျဖစ္ေတ။ ေဒခ်င့္တိစြာ အေၾကာင္းမဲ့ မနာလိုလို႕ေျပာစြာမဟုတ္။ ဂနိအခ်ိန္တိ ယင္းေအာက္ခ်ီးမီဒီယာတိမာ ျပန္လွန္ၾကည့္လိုက္ကတ္။ ယင္းသတင္းကို မထည့္မေကာင္းလို႕ တေၾကာင္းႏွစ္ေၾကာင္းထည့္ပီးစြာကလဲြလို႕ ရခိုင္လူမ်ိဳးတိႀကိဳဆိုေထာက္ခံစြာ တခုမာေလ့မရြီး၀ံ့ကတ္။ ဧရာ၀တီမာ လူထုတိ “ ေသာင္းခ်ီဘနာ “ ဆိုေရ တေၾကာင္းတိြလိုက္ေတ။ (စကားခ်ပ္ - ၀ါက်ီးမကို လူငါးရာႀကိဳေဂ ငါးေထာင္၊ ငါးေသာင္းရြီးနီကတ္ေတအေကာင္တိ) ရခိုင္လူမ်ိဳးတိ ဇာခ်င့္ကို ငတ္မြတ္တမ္းတလိုခ်င္နီဂတ္လဲဆိုစြာကို ကကြက္ကကြင္း ျမင္လားေရ။ ရခိုင္ျပည္ရာ လြတ္လပ္လားခေဂ ယင္းေကာင္တိ ထန္းရည္ေသာက္ဘနာ ျမက္ေျခာက္စားရကိန္းဆိုက္ဖို႕ ဆိုစြာကိုသိေရ။ ရခိုင္ျပည္သူတိ ရခိုင့္ေတာ္လွန္ေရးနန္႕ လြတ္လပ္ေရးကိုအာရံုစိုက္လာစြာကို စိတ္ပညာ(စိတ္ဓါတ္ေရးရာအရ) လမ္းေၾကာင္းလႊဲဖို႕ အသဲအသန္လိုပါလတ္ေတ။ အျခားတဖက္မာ ဇာကိုျပလိုက္လဲဆိုေဂ “ ငရို႕တိကို ပုန္ကန္ဖို႕မေခ်ာင္းေက့ ေဒမာျမင္မလား” ဆိုဘနာ ကုလားတိနန္႕ ေမ်ာက္ေျခာက္္ ေျခာက္ျပလိုက္ေတ။ ေဒအကြက္က ယင္းေကာင္တိ ကဇတ္နီက်အကြက္တိ။ ပစဟေလာက္ကပင္ ခ်ေျဂ ာင္းကို ေၾကာင္းလို႕ျမင္ဖို႕လုိေရ။ ဇာျဖစ္လို႕ ေဒပိုင္လုပ္ကတ္လဲလို႕မီးေက အေျဖက ရွရွင္းေခ်ယာ။ “ ဗမာျဖစ္လို႕ ေဒပိုင္လုပ္ေတ”။ခ်က္ခ်င္း ကုလားတေကာင္ကို အိန္တာဗ်ဴးလုပ္ပနာ ငါးစာခ်ေရ။ ယင္းကုလားအသံကိုၾကားစြာနန္႕ ရခိုင္တိကေလ့ ထဘနာမိုးႀကိဳးပလိုက္ကတ္စြာ နားတိပူ၊ မ်က္စိတိမာ အမႈန္႕၀င္ဘနာ ေျငာင့္ခံနီေရ။ အက်ိဳးအျမတ္က ေအာက္ခ်ီးတိဆင္ထားေရအကြက္ကို ေလးဂြင္နင္းဘနာ ၀င္လားခကတ္ေတ။ ကိုယ္ရို႕ ရရိုက္စစိုက္လုပ္စရာ ကိုင္စရာဟိစြာတိကို တခုေလ့မလုပ္ႏိုင္ဘဲနန္႕ ကုလားသံဖက္၀င္လားခဂတ္ေတ။ကုလားဆိုေရအမ်ိဳးကို အယင္ေခါက္ကေလ့ မေၾကာက္ခ၊ အဂုေလ့ ေၾကာက္စရာမလိုပိုင္ အနာဂါတ္မာေလ့ ေၾကာက္စရာအေၾကာင္းမဟိ။ ဂနိလက္ဟိအေျခအေနအရ ယင္းကုလားတိကို ဗမာျပည္မာ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳပီးဖို႕ဆိုေရကိစၥကို ဘန္ကီးမြန္း၊ EU, USA, ASIAN မကလို႕ သၾကားမင္းလာေျပာေကေလ့ လက္ဟိအစိုးရနန္႕ ျပည္သူတိလက္မခံ။ ကိစၥက ျပတ္နီယာ။ ႏိုင္ငံတိုင္းမာ သူ႕ဥပေဒနန္႕သူ သီးသန္႕ဟိေရ။ မင္းရို႕ ဥပေဒကို ဟိုပိုင္ပ်င္၊ ေဒပိုင္ေျပာင္းဆိုဘနာ ကုလသမဂမာေလ့ ေျပာခြင့္မဟိ။ ကုလားဆိုေရအေကာင္တိကို ငရို႕ရခိုင္တခုတည္းရာလက္မခံစြာမဟုတ္။ ကမၻာႀကီးမာ ဥေရာပ၊ အေမရိက စေရတိုင္းျပည္တိမာ ကုလားဆန္႕က်င္ေရးအဖဲြ႕တိ တရက္ထက္တရက္ တိုးပါလတ္ေတ။ ႏိုင္ငံအမ်ားစုမာ ကုလားဆန္႕က်င္ေရးအဖဲြ႕တိ ဟိနီကတ္ယာ။ ယင္းဇူးနန္႕ ငရို႕စြာတေကာင္ၾကြက္ မဟုတ္။ယင္းခ်င့္ထက္ တဆင့္တက္လာေရ တခ်ိဳ႕က ရခိုင္ျပည္လြတ္လပ္ေရးရေက ကုလားရန္ကို တိန္လိန္စြတ္ အာဂါၿပိဳက်ဖို႕စြာေၾကာက္လို႕ ၿခီေထာက္အထက္ေထာင္လို႕အိပ္ေတပိုင္ စိုင္းစားဘနာ ေၾကာက္နီကတ္ေတလူတိေလ့ ဟိေရ။ အထက္မာ ေျပာခေရပိုင္ ႏိုင္ငံတိုင္းမာ သူ႕ဥပေဒနန္႕သူဟိၿပီးသား။ ရခိုင္ျပည္မာေလ့ ယင္းဥပေဒဆုိစြာဟိလာဖို႕။ ယင္းဥပေဒေအာက္မာတခါ ႏိုင္ငံကိုကာကြယ္ဖို႕ ႀကီး၊ ရီ၊ လီ စစ္တပ္ဟိလာဖို႕။ ယင္း ကုလားစုတ္တေကာင္ႏွစ္ေကာင္ေလာက္ကို နရြက္ဆဲြဘနာ ခခဲမႊိသတ္ပစ္လို႕ရေရ။ ေနာက္ဆံုး လမိုက္စကားနန္႕ေျပာရေက ကိန္းကဇတ္ေတပိုင္ ရခိုင္နန္႕ကုလား တေကာင္ တေကာင္ခ်င္းစားပလိုက္ေကေတာင္မ ရခိုင္လူမ်ိဳးႏိုင္္ေရ။ ရခိုင္မာ စကားပံုတခုဟိေရ “ ခ်စားစုန္း အသက္စြာ ကုလာမဇၿခံဳမာရာဟိေရ” ဆိုပိုင္ “ ကုလား အသက္စြာေလ့ ရခိုင္လက္ထဲမာရာဟိေရ” ေယ။ ယင္းဇူးနန္႕ ကုလားတိကို သတိပီးခ်င္စြာကေလ့ မင္းရို႕ “ အေမစု၊ ေအာက္ခ်ီးစားဖားတိနန္႕ ႏိုင္ငံတကာကို အသနားခံနီဖို႕တက္စား၊ မင္းရို႕ ကုလားဖရားကို တရက္မာ ဇာႏွစ္ခါႀဟိခိုးလဲ၊ (၅)ခါခိုးေက ရခိုင္တိကိုေလ့ တရက္မာ(၅)ခါ ခိုး” ။ အထက္ကေျပာခေရလူတိ မင္းရို႕ကိုဇာပိုင္ပင္ သတ္မွတ္သတ္မွတ္၊ ရခိုင္လူမ်ိဳးတိက “ လူ” လို႕ မေျပာမခ်င္း မင္းရို႕လူမျဖစ္လို႕။ေအး…..ယင္းတြက္နန္႕ ကိုယ္ရို႕လုပ္စရာဟိေရအလုပ္၊ လားစရာဟိေရလမ္းကို ဆက္လားကတ္ေမဖိ မိတ္ေဆြရို႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕။Free4waddy

mandag 9. april 2012

အလုပ္တခုကို လုပ္ကတ္ဖို႕ဆိုေက…..

ေခတ္မီတိုးတက္ေရႏိုင္ငံတိကလူတိနန္႕ အကၽြန္ရို႕ၾကားမာ စိုင္းစားပံုစိုင္းစားနည္းတိ၊ အေတြးအေခၚတိ ဇာပိုင္ကြာျခားကတ္လဲ ဆိုစြာတိကို အတြက္ေပၚေရပိုင္ တခုခ်င္းစီ တင္ျပပီးပါေမ။

အလုပ္တခုခု (သို႕) လုပ္ငန္းစီမံကိန္းတခုခုလုပ္ကတ္ဖို႕ဆိုေက အကၽြန္ရို႕တိမာ -

“ ေအး………စမ္းၾကည့္ကတ္ေမပေယ” လို႕စီေျပာကတ္ေတ။ (သူသူငါငါ)
အဓိပၸါယ္က ျဖစ္ခ်င္ေကေလ့ ျဖစ္ဖို႕။ မျဖစ္လာေကေလ့ မတတ္ႏိုင္(ကံယာ)လို႕ ဆိုလိုေရ။
- ျဖစ္ကိုျဖစ္ရဖို႕ ဆိုေရ ရည္မွန္းခ်က္စြာမဟိ။ ၅၀-၅၀ ရာဟိေရ။
- ျဖစ္ႏုိင္ဖို႕၊ မျဖစ္ႏိုင္ဖို႕ ဆိုစြာကို အတြိအႀကံဳအရျဖစ္စီ၊ နည္းပညာအရျဖစ္စီ အားနည္းလို႕ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုး(အပါးဆံုး)အေျဖတခုခုကို မၾဟာတတ္ကတ္။
- ယင္းတိအက်ိဳးဆက္က ယံုၾကည္မႈအဆင့္ေလ့ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က်ဆင္းလားေရ။ ေနာက္ဆံုး မေအာင္ျမင္ခေကေလ့ ကံကိုပံုခ်လိုက္ကတ္ေတ။ ေဒခ်င့္တိက အကၽြန္ရို႕စရိုက္၊ လုပ္ပံုလုပ္နည္း နန္႕ စိုင္းစားပံုစိုင္းစားနည္းျဖစ္ေတ။

ေခတ္မီတိုးတက္ေတ ႏိုင္ငံတိကလူတိအတြက္ အလုပ္တခုခု(သို႕) လုပ္ငန္းတခုခုကိုလုပ္ဖို႕ဆိုေက-

- ပဌမဆံုး ျဖစ္ႏိုင္ေျခဟိ၊ မဟိ ေဒါင့္ေပါင္းစံုက်အယင္သံုးသပ္ေတ။
- ျဖစ္ႏိုင္ေျခဟိေရလို႕ ယူဆစြာနန္႕ ျဖစ္ႏိုင္ဖို႕နည္းလမ္းတိကို အစီအစိုင္ဆဲြေရ။ အစီအစိုင္ဆဲြေရနီရာမာ တခုတည္းကိုပံုသီမထားဘဲ အၾကမ္းဖ်င္း (၃)မ်ိဳးေလာက္ထားေရ။ ဥပမာ အစီအစိုင္(က၊ ခ၊ ဂ)။ ဆိုလိုစြာက ပဌမဦးစားပီးျဖစ္ေတ အစီအစိုင္(က)နန္႕ မေအာင္ျမင္ခေက၊ ဒုတိယအစီအစိုင္(ခ)နန္႕ တဆက္တည္း တပ္စားထိုးဘနာ ဆက္လုပ္ဖို႕၊ အစီအစိုင္(ခ)နန္႕ အဆင္မေျပသိမ့္ေက အစီအစိုင္(ဂ)နန္႕ ဆက္လုပ္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ငန္းတိကို အေကာင္အထည္မေဖာ္ခါကပင္ တနည္းနန္႕မရေဂ တနည္းနန္႕လုပ္ဖို႕ဆိုဘနာ အစီအစိုင္တိကို စနစ္တက်နန္႕ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားကတ္ေတ အက်င့္ဟိေရ။
- ယင္းဇူးနန္႕ ေဒသူရို႕တိမာ အလုပ္တခုခုလုပ္ယာဆိုေက ေအာင္ျမင္ဖို႕ဆိုစြာကို (၁၀၀)ရာခိုင္ႏႈန္း မဟုတ္ေကေလ့ အကၽြန္ရို႕တိထက္အမ်ားႀကီးပိုေရ။

ဇာနည္းလမ္းက ပိုေကာင္းေရ၊ မေကာင္းဆိုစြာကိုေတာ့ စာဖတ္ေတလူတိ ကိုယ့္အသိဥာဏ္နန္႕စုိင္းစားလီကတ္ပါ။ ရခိုင္လူမ်ိဳးတိုင္း တိုးတက္ေအာင္ျမင္ႏိုင္ကတ္ပါစီ။

Free4waddy

onsdag 21. mars 2012

ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္

အကၽြန္ရို႕တိစြာ စကားစေျပာတတ္ေတအရြယ္၊ ေက်ာင္းစနီေရအရြယ္တိေလာက္ကပင္ လူတိုင္းအမီးခံဖူးေရ မီးခြန္းတခုဟိေရ။ ယင္းခ်င့္က “ ႀကီးလာေဂ ဇာလုပ္ဖို႕လဲ” လတ္။ ယင္းအခ်ိန္က စိတ္မာျဖစ္ခ်င္ခစြာတိကို ေျဖဖူးခကတ္ေတ လူတိေဂ်းယာ။ ယေကေလ့ လက္တိြမာ ျဖစ္ခ်င္ခစြာနန္႕ျဖစ္နီရေရဘ၀ တျခားစီျဖစ္နီရေရလူက ရခိုင္ႏႈန္းကေဂါင္းမ်ားလီဖို႕ထင္ေရ။ ေဒပိုင္ျဖစ္လာရစြာေရ တိုင္းသူျပည္သားတိ ညံ့ဖ်င္းလုိ႕မဟုတ္။ အေျခခံအက်ဆံုးတရားခံက ယင္းတိုင္းျပည္၏ ပညာေရးစနစ္ေၾကာင့္ျဖစ္ရစြာျဖစ္ေတ။

တိုးတက္ထြန္းကားေရတိုင္းျပည္တိမာ လူတိုင္းကိုယ္ျဖစ္ခ်င္စြာကို လုပ္လို႕ရေရ။ ယင္းပိုင္လုပ္ႏိုင္ေအာင္ေလ့ ယင္းတိုင္းျပည္တိ၏ ပညာေရးစနစ္တိက အေထာက္အကူျပဳပီးထားေရ။ မိခင္ဘာသာစကား၊ အဂၤလိပ္၊ သမိုင္း၊ ပထ၀ီ၊ သိပၸံံ အေျခခံဘာသာရပ္တိအျပင္ တျခားဘာသာရပ္တိျဖစ္ေတ ကြန္ျပဴတာ၊ ပန္းခ်ီ၊ လက္သမား၊ ပန္းထိုး၊ အခ်က္အျပဳတ္၊ အားကစား အစဟိေရဘာသာရပ္တိကို အတန္းအလိုက္ အေျခခံပညာေက်ာင္းတိမာသင္ပီးေရ။ ယင္းခ်င့္တိအျပင္ ေက်ာင္းသား/သူ တေယာက္ခ်င္းစီလိုက္လို႕ သူရို႕တိ၀ါသနာပါစြာကို လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ေက်ာင္းတိကလမ္းေၾကာင္းခ်ပီးေရ။

ဥပမာ ေက်ာင္းသား/သူ တေယာက္ေယာက္ ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႕ ၀ါသနာပါေရဆိုပါဖိ။ ယင္းအေခ်အတြက္ အခ်ိန္စရင္းသီးသန္႕ဆဲြဘနာ ဓါတ္ပံုပညာရွင္တိဘားက စာတိြလက္တိြပညာသင္ယူႏိုင္ေအာင္ ေက်ာင္းတိကစီစိုင္ပီးေရ။ တျခားဘာသာရပ္တိေလ့ ထိုနည္းအတိုင္းယာ။ ယင္းပိုင္ သင္ပီးလိုက္ေတ အေသွ်တိစြာ အေျခခံပညာေက်ာင္း မၿပီးခင္အခ်ိန္မာ ကိုယ့္ေက်ာင္းက တျခားအတန္းအငယ္တိက အေသွ်တိကို ယင္းဘာသာရပ္တိနန္႕ပတ္သက္လို႕ တဆင့္ခံျပန္လို႕ ပို႕ခ်ပီးရေရ။ အေျခခံပညာေက်ာင္းအဆင့္မာေလာက္ကပင္ ယင္းအေခ်တိစြာ ကိုယ္ရို႕ျဖစ္ခ်င္ေရစြာကို လမ္းတ၀က္ေလာက္ထိ ေရာက္လားခေရလို႕ ေျပာလို႕ရေရ။ ကိုယ္ရို႕လားခ်င္ေရ၊ လုပ္ခ်င္ေရစြာကို အပူအပင္မဟိဘဲနန္႕ လလြတ္လလပ္လားႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးပီးထားေရ။

အေျခခံပညာအဆင့္ၿပီးစြာနန္႕ တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္ကို တခါတည္းဆက္တက္လို႕မရ။ တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္ကိုဆက္တက္ဖို႕အတြက္ ၾကားခံေက်ာင္းတခုကို (၃)ႏွစ္ ဆက္တက္ရေရ။ ေဒၾကားခံေက်ာင္း(၃)ႏွစ္တက္ေတ အခ်ိန္မာ ေက်ာင္းသားတိစြာ ကိုယ္ရို႕စိတ္၀င္စားေရအလုပ္ကို ပိုလို႕စာတိြ၊ လက္တိြ လုပ္လာႏိုင္ေရပိုင္ ႏြီရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္တိမာ သူရို႕စိတ္၀င္စားေရအလုပ္တိမာ ေဖ့သွ်ာ၀င္ေငြရေအာင္ ၀င္လုပ္ကတ္ရေရ (ေက်ာင္းပိတ္ထားေရအခ်ိန္မာ အစိုးရအေထာက္အပံ့မပီးလို႕)။ ပုလိပ္အလုပ္ကိုစိတ္၀င္စားေရလူက ပုလိပ္ဌာနမာ အလုပ္သင္ဆင္း၊ စ်ီးေရာင္းဖို႕၀ါသနာပါေရလူက စူပါမားကတ္တိမာ အေရာင္းစေရးလုပ္ ၀င္လုပ္ကတ္ရေရ။ ယင္းပိုင္ လုပ္ႏိုင္ေအာင္ေလ့ ေက်ာင္းတိ၊ ကုမၸံဏီတိနန္႕ အစိုးရၾကားမာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈတိနန္႕ ခ်ိတ္ဆက္ထားေရ။

ဗမာျပည္က ပညာေရးစနစ္တိနန္႕ ႏႈိင္းယွဥ္ရဖို႕ေက အကၽြန္ကေဒပိုင္ျမင္ေရ။ ခရီးတခု၊ ပန္းတိုင္တခုကို အတူတူလားကတ္စြာမာ တိုးတက္ေတႏိုင္ငံတိကအေခ်တိက ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္လားခြင့္ရၿပီးေက ဗမာျပည္ကေက်ာင္းသားတိက ဇာနန္႕တူလဲဆိုေဂ ဗိုက္စကုတိထဲမာ နာဇီတိက ဂ်ဴးတိကို ရထားတဲြတိမာအလံုပိတ္ဘနာ သီမင္းစခန္းသို႕ လားပို႕စြာနန္႕တူနီပိုင္ တိြေရ။ အေျခခံပညာအဆင့္မာေလ့ တခုေလ့မသင္ပီးခ။ အေျခခံပညာၿပီးလို႕ အဆင့္ျမင့္ပညာကိုေရာက္ပါလတ္ေကေလ့ သူရို႕သတ္မွတ္ထားေရ ျမန္မာစာ၊ အဂၤလိပ္စာ၊ သမိုင္း၊ ပထ၀ီ၊ သိပၸံ အစဟိေရ ရထားတဲြတိမာ ငပိသိပ္၊ ငခ်ိဳင္သိပ္ အလံုပိတ္ဘနာ B.A, B.sc ဆိုေရ ဘူတာကိုပို႕ေရ။ ဂိတ္ဆံုးကိုရာ ေရာက္လားခေရ လမ္းတေလွ်ာက္မာဟိနီေရ သဘာ၀အလွတိကို မခံစားခရရံုတင္မက လမ္းမာ ေတာင္ဟိလား၊ ေခ်ာင္းဟိလား၊ ဂူေခါင္းဟိလား တခုေခ်ေလ့ မသိခ။ ယင္းပိုင္နန္႕ အကၽြန္ရို႕တိစြာ တေခတ္ၿပီးတေခတ္ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ၊ နည္းပညာတိ ဆုတ္ယုတ္ၿပီးယင္း ဆုတ္ယုတ္လာဂတ္ေတ။

ယင္းခ်င့္တိထက္ပိုဆိုးစြာ ကိုယ့္တိုင္းျပည္မာ ကိုယ္မနီႏိုင္ဘဲ သူမ်ားႏိုင္ငံတိမာ ရေရအလုပ္ကို၀င္လုပ္နီဂတ္ရေရ။ ရခိုင္ျပည္မာ ပန္းထိမ္ခြပ္နီခလူက တျခားတိုင္းျပည္တျပည္ေရာက္ပါလတ္ေက စိုက္ပ်ိဳးေရးၿခံမာ လုပ္ခ်င္ေဂလုပ္ရေရ၊ မိရိုးဖလာလယ္လုပ္နီခေရလူက ငါးဖမ္းဘုတ္တိမာ လိုက္ရေရ၊ ေက်ာင္းဆရာလုပ္နီခလူက အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုမာလုပ္နီရေရ။ ဘ၀မာ ငါ” ဇာျဖစ္ခ်င္ေရ” ဆိုေရ စိတ္ဓါတ္တိကို ရစရာမဟိေအာင္ အဖ်က္စီးခံလိုက္ကတ္ရေရ။ အသက္မသီရံုတမယ္ သိကၡာမဟိ ဘ၀တိကိုရုန္းကန္နီဂတ္ရေရ။ ဇာသူ႕ေၾကာင့္လဲ အကၽြန္မေျပာ။ အစြန္းေရာက္ေတလို႕ အေျပာခံရလတ္ေမေၾကာက္ေတ။ စာဖတ္လူတိ စိုင္းစားကတ္ပါဖိ။

အကၽြန္႕မာ ” တနိန္႕နိန္႕ တခ်ိန္ခ်ိန္ ငရို႕ရခိုင္ျပည္လြတ္လပ္ခေဂ” ဆိုေရ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေခ်တခုဟိေရ။ ယင္းဇူးနန္႕ သူမ်ားတိုင္းျပည္တိက ပညာေရးစနစ္တိကို ဥာဏ္မီသေလာက္ေလ့လာေရ၊ မွတ္ထားေရ။ တခ်ိန္ခ်ိန္က်ေဂ ကိုယ့္အေသွ်တိကို တျခားကမၻာကအေခ်တိနန္႕ တန္းတူျဖစ္ေအာင္လုပ္ပီးခ်င္ေရ ဆႏၵတိဟိေရ။ စကားလံုးတိ ေကာင္းႀကီးက်ယ္လားယာလားမသိ။ စိတ္ကူးသေလာက္ လုပ္ႏိုင္ဖို႕၊ မလုပ္ႏိုင္ဖို႕စြာကို ကံသီ၊ ကံမေျပာလို႕မရေကေလ့့ ေဒခ်င့္တိစြာ ရင္ထဲကဆႏၵအမွန္တိပါရာ။ စကား ဆိုစြာက မေျပာဘဲနီေက တခုေလ့မျဖစ္။ ေျပာမိလိုက္လို႕ ေျပာပိုင္မလုပ္ႏိုင္ေဂ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားလို႕ လူမ်ားဘားမာ အထင္ေသးခံရေရ။ ဇာပင္ျဖစ္ျဖစ္ ေဒမွန္ကန္ေရသစၥာစကားေၾကာင့္ “ ရခိုင္ျပည္ လြတ္လပ္ေရး ရဘာဇီ “

တျခားညီအကိုေမာင္ႏွမတိကိုေလ့ ကိုယ္ရို႕လက္ဟိက်င္လည္နီရေရဘ၀ပါတ္၀န္းက်င္က အတိြအႀကံဳ၊ သင္ခဏ္းစာကို တနိန္႕နိန္႕တခ်ိန္ခ်ိန္မာ အဖရခိုင္ျပည္အတြက္ ေကာင္းရာေကာင္းက်ိဳးျပန္လို႕ မွ်၀ီပီးႏိုင္ေအာင္ ေလ့လာဂတ္ပါလို႕တိုက္တြန္းယင္း ေဒမာတံ့လိုက္ပါေမ။

Free4waddy

lørdag 10. mars 2012

ငရို႕လားဖို႕လမ္း




စာဖတ္ေတလူတိ မညီးရေအာင္ အတိုေခ် အတိုေခ် အပိုဒ္ေခ်တိခဲြဘနာ တင္ျပပီးပါေမ။ စာရွည္ဖို႕စြာေၾကာက္လို႕ တခ်ိဳ႕နီရာတိမာ တတံုးတတိုက္ရြီးထားမိစြာတိပါပါေရ။ စာဖတ္ေတလူတိကို အားမနာလို႕၊ မေလးစားလို႕မဟုတ္ပါ။ ႀကိဳၿပီးေက ေတာင္းပန္ပါယက္။ နားလည္ပီးႏိုင္ကတ္လိမ့္ေမလို႕ေလ့ ေမွ်ာ္လင့္ပါေရ။

အခ်င္းခ်င္း အားပီးကတ္ရဖို႕…….

အကၽြန္က အေခ်ကပင္ ေဘာလံုးပဲြ၊ ေဘာ္လီေဘာပြဲ၊ ေဘာစိန္ပဲြ ယင္းပိုင္ၿပိဳင္ပဲြတိကို ေကာင္း၀ါသနာပါေရ။ အဂုေလ့ ေဘာလံုးပဲြတိကို အၿမဲတမ္းၾကည့္ျဖစ္ေတ။ ၾကည့္ယင္းၾကည့္ယင္းနန္႕ ဇာတခုသတိထားမိလာလဲဆိုေဂ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ၏ ေဘာလံုးအဆင့္အတန္းဇာေလာက္ဟိဖို႕လဲဆိုစြာကို ယင္းႏိုင္ငံတိက ေဘာလံုးပဲြတိမာ ပဲြၾကည့္ပရိတ္ႆတ္ (အားပီးေရလူ) ဇာေလာက္ဟိလဲဆိုစြာနန္႕ အၾကမ္းဖ်င္းေျပာလို႕ရဖို႕ထင္ေေရ။ ကမၻာ့ထိပ္သီးႏိုင္ငံတိကပဲြတိမာ ပဲြတိုင္းလူျပည့္နီေကေလ့ တခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံတိကပဲြတိမာ ကြင္းထဲမာ ဆိတ္ဆီေျခာက္ဖို႕စြာေတာင္ ေၾကာက္ရေရ။ လက္ခုပ္သံတိစြာ အရႈံး၊ အႏိုင္ကို ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းဟိေရဆိုစြာကို သတိထားကတ္ပါ။ ရံႈးနီခါ ေဘာလံုးပဲြေတာင္လာမၾကည့္ဘဲနန္႕ ဒိုင္းရခါမ အလံကိုင္ဘနာ ႀဟိဆံုးကရြာထဲ၀င္ခ်င္ေရလူမ်ိဳးတိ မျဖစ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားကတ္ပါ။ အခ်င္းခ်င္း ရခိုင္ဆိုေရအသိနန္႕ အားပီးကတ္ပါ။

တူညီေရ စိတ္သေဖာထား (common sense) တခု ထားကတ္ရဖုိ႕…….

ရခိုင္လူမ်ိဳးတိစြာ ဇာနီရာ၊ ဇာေဒသမာပင္နီနီ အဖရခိုင္ျပည္နန္႕ အမ်ိဳးကိုခ်စ္ေတဆိုေရ အေျခခံစိတ္ဓါတ္စြာ လူတိုင္းမာ အနည္းနန္႕အမ်ားဟိကတ္ေတ။ တေယာက္နန္႕တေယာက္ လားေရလမ္းေၾကာင္းခ်င္း၊ လုပ္ပံုလုပ္နည္းခ်င္း မတူလို႕ တေယာက္ကိုတေယာက္၊ တဖဲြ႕ကိုတဖဲြ႕အျပစ္ဖို႕နီကတ္ဖို႕တပ္စား “ ငရို႕တိအားလံုး အဖရခိုင္ျပည္နန္႕ ရခိုင္လူမ်ိဳးတိအတြက္ လုပ္နီကတ္စြာ” ဆိုေရ အေျခခံတူညီေရစိတ္ခံစားမႈတခု မြီးႏိုင္ေက၊ တေယာက္နန္႕တေယာက္၊ တဖဲြ႕နန္႕တဖဲြ႕၊ တပါတီနန္႕တပါတီ အခ်င္းခ်င္းပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈတိမာ ပိုအားေကာင္းလာဖို႕။

အခ်င္းခ်င္း ယံုၾကည္စိတ္မြီးကတ္ရဖို႕………

အသားနာေက တခ်က္ေခ်ယာ။ အခ်င္းခ်င္းၾကားမာ တေယာက္ကုိတေယာက္ သံသယစိတ္၀င္လားယာဆိုေက စိတ္ခံစားမႈဆိုစြာ ကေဂါင္းေျဖေဖ်ာက္ရခက္ေတအမ်ိဳးျဖစ္ေတ။ အ၀ီးႀကီးကိုလားၾကည့္စရာမလို၊ ဂနိ ဗမာျပည္ဖြတ္ေခါင္းဆိုးဘ၀က်ေရာက္နီရစြာေရ အခ်င္းခ်င္းတေယာက္ကိုတေယာက္ ယံုၾကည္မႈမဟိလို႕၊ သံသယတိဖံုးလႊမ္းနီလို႕ဆိုေက အက်ယ္ခ်ဲ႕မေျပာယာ။ နားလည္ကတ္ဖို႕ထင္ေရ။ အစၥေရးေထာက္လွမ္းေရးတိ ကမၻာေက်ာ္လူသတ္တရားခံ အိုက္ခမန္းကို အာဂ်င္တီးနားႏိုင္ငံသို႕ လားဖမ္းေရ စစ္ဆင္ေရးမာ အေျခအေနအရ လူအင္အားမလံုေလာက္။ ေယခါ စစ္ဆင္ေရးကိုဦးစီးေရလူက ယင္းစစ္ဆင္ေရးမာသံုးဖို႕လူတေယာက္ၾဟာခိုင္းစြာမာ “ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးဆိုေက က်ီယာ” လို႕ စကားေခ်တခြန္းေျပာခေရ။ ယင္းစကားေခ်တခြန္းစြာ သာမန္ၾကည့္ေက တခုေလ့မဟုတ္ေကေလ့ အစၥေရး(ဂ်ဴး)တိေရ ကိုယ္ရို႕လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ဇာေလာက္ထိယံုၾကည္ဂတ္လဲဆိုစြာ ျမင္ႏိုင္ေရ။ ယင္းပိုင္အခ်င္းခ်င္းယံုၾကည္မႈဟိလို႕၊ အလုပ္လုပ္ေတနီရာတိမာ စိစပ္ေသခ်ာလြန္းအားႀကီးလို႕ ကမၻာေက်ာ္လူသတ္ေကာင္ အိုက္ခမန္းကို အာဂ်င္တီးနားႏိုင္ငံထဲမာ ၾကက္ေခ်၊ ငွက္ေခ်ပိုင္ ဖမ္းဖမ္းဘနာ အစၥေရးႏိုင္ငံထဲထိေရာက္ေအာင္ ခိုးထုတ္လာႏိုင္ခေရ။

ေတာ္လွန္ေရးနန္႕ ႏိုင္ငံေရး

တိုင္းေရးျပည္ရာကိစၥကို ျပည္သူတိဆံုးျဖတ္ကတ္ေတခါ သေဖာထားတိအမ်ိဳးမ်ိဳးဟိလာဂတ္ဖို႕စြာမာ ဓမၼတာပါ။ ယေကေလ့ ဒီမိုကေရစီက်င့္စိုင္နန္႕အညီ အမ်ားစုဆႏၵကို ပထမဦးစားပီးရဖို႕။ ဇာျဖစ္လို႕(ပထမဦးစားပီး)လို႕ရြီးလဲဆိုေက လူနည္းစုတိဆႏၵကိုေလ့ ဥေပကၡာျပဳပစ္လို႕မရ။ လူနည္းစုဆႏၵကိုေလ့ အသိအမွတ္ျပဳရဖို႕ပိုင္ ဒုတိယဦးစားပီးအဆင့္အတန္းမာ ထားသင့္ေရ။
ရခိုင္တိ ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ခင္ အယင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္သင့္ေရလို႕ျမင္ေရ။ ႏိုင္ငံေရးနန္႕ေတာ္လွန္ေရးဆိုစြာ လံုးထြီးနီပိုင္ျဖစ္နီေကေလ့ ရခိုင္တိအနီနန္႕ လက္ဟိအခ်ိန္မာ ေတာ္လွန္ေရးနန္႕ ႏိုင္ငံေရးကို ကျဂင္းလလင္း သွ်င္းလို႕ျမင္ဖို႕လိုေရ။ ဆိုလိုစြာက ဗမာကၽြန္ဘ၀ကလြတ္ေျမာက္ေအာင္ တမ်ိဳးသားလံုးအတိုင္းအတာနန္႕ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ က်ေရအခန္းက႑က ၀ိုင္းလို႕ႀကိဳးစားကတ္ဖို႕လိုေရ။ ေဒနီရာမာ ေမသည္သူက ဆရာ၀န္ျဖစ္လို႕၊ ေမ၀ါသူက ေက်ာင္းဆရာျဖစ္လို႕၊ ေမနံသာသူက စစ္သား၊ ပုလိပ္ျဖစ္လို႕ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္လို႕မရဆိုစြာ မဟိ။ အဆံုးစြန္ဆံုး စကားကိုေျပာရေက ရြာထဲကအရက္ပုန္းသည္မေတာင္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္လို႕ရေရ။ ဥပမာ - ရန္သူစစ္သားတိ အရက္လာေသာက္စြာမာ အဆိပ္ခတ္ထည့္ပလိုက္လို႕ သီလားခေရဆိုပါဖိ။ ေဒခ်င့္စြာ ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္ေတ။ ေဒနီရာမာ တခ်ိဳ႕က လုပ္ရပ္တိကို ေစာဒကတက္ခ်င္ေက တက္ကတ္လိမ့္ေမ။ ယေကေလ့ ဇာဘင္ျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္လွန္ေရးဆိုစြာ ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ေတအလုပ္ျဖစ္လို႕ ရေရနည္းနန္႕ႏိုင္ေအာင္လုပ္ရဖို႕။ အဓိက ရန္သူကို ဂုတ္ခ်ိဳးဘနာ အႏိုင္ရဖို႕ရာလိုေရ။
ေဒပိုင္ ရေရနည္းနန္႕ေတာ္လွန္လို႕ ရခိုင္ျပည္က ၿမိဳ႕တိုင္း၊ ရြာတိုင္း၊ လမ္းတိုင္းမာ ရန္သူတိၿခီမခ်၀ံ့ယာဆိုခါ……တနည္းအားျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ျမင္ယာဆိုခါ……..ယင္းခါမ ရခိုင္ျပည္နန္႕ ရခိုင္လူမ်ိဳးတိကို ဇာႏိုင္ငံေရးစနစ္နန္႕ အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႕လဲဆိုစြာကို ျပည္သူတိသေဖာထားကို မီးရဖို႕။ အဲ….ယင္းခါမ ရခိုင္ျပည္ထဲမာ ဒီမိုကေရစီပါတီေထာင္ေထာင္၊ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးပါတီေထာင္ေထာင္၊ ေထာင္ခ်င္ပါတီ ေထာင္လီဂတ္။ ေတာ္လွန္ေရးကာလမာ ငရို႕ဇာလမ္းကို လားဖို႕လဲဆိုစြာ ကေဂါင္းအေရးႀကီးေရ။

လမ္း……….

ဒီမိုကေရစီ/ ဖက္ဒရယ္လမ္းစိုင္နန္႕ လြတ္လပ္ေရးလမ္းစိုင္ကို ေရာဘနာ ဗလံုးဗထြီးစိုင္းစားပလိုက္ေက ကေကာင္းကားမကြာလို႕ ထင္ခ်င္ေကထင္လားႏိုင္ေရ။ ဖက္ဒရယ္စနစ္နန္႕နီရေကေလ့ လြတ္လပ္ေရးနန္႕ ေကာင္းမကြာပါကားလို႕ေလ့ ထင္ခ်င္ေက ထင္လားႏိုင္ေရ။ အမွန္မာ ယင္းလမ္းစိုင္ႏွစ္ခုစြာ သံုးနန္႕ေလး (၃-၄)ပိုင္ကြာေရ။ ဇာျဖစ္လို႕လဲဆိုေက ရည္ရြယ္ခ်က္ခ်င္းကိုယ္က ဆန္႕က်င္ဖက္ျဖစ္နီလို႕ျဖစ္ေတ။ တတိုင္က ဗမာနန္႕ေပါင္းနီဖို႕ဆိုေရစိတ္ကူးနန္႕ တတိုင္က ဗမာကၽြန္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ခဲြထြက္ဖို႕ဆိုေရ စိတ္ကူးတိေၾကာင့္ျဖစ္ေတ။ ယင္းထက္ပိုလို႕ရွင္းေအာင္ေျပာရေက အဂၤလိပ္လက္ထက္မာ ဗမာျပည္မာျဖစ္ခေရပိုင္ တဲြေရး၊ ခဲြေရး ျပႆနာျဖစ္ေတ။
ယင္းဇူးနန္႕ ဂနိခါ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပမာဟိနီကတ္ေတ ေတာ္လွန္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီတိ အားလံုးက “ ငရို႕…ဇာလမ္းကိုလားဖို႕လဲ” ဆိုစြာကို ျပည္သူတိကို ပပြင့္လလင္းမီးဖို႕အခ်ိန္က်နီယာျဖစ္ေတပိုင္ တိုင္းသူျပည္သားတိဖက္ကေလ့ ကိုယ္လားခ်င္ေရလမ္းေၾကာင္းကို ျပတ္ျပတ္သားသားဆံုးျဖတ္ကတ္ရဖို႕။ ရခိုင္လူမ်ိဳးအတြက္ အခ်ိန္မဟိယာ။ ေဒနီရာမာ ရခိုင့္လူမႈေရး၊ သာေရးနာေရးအသင္းတိစြာ ပါတီတိနန္႕ျပည္သူၾကားမာ ေပါင္းကူး၊ ၾကားခံ ေစတနာေပါက္လုပ္ကိုင္ပီးေရ အဖဲြ႕တိျဖစ္နီရဖို႕လိုေရ။ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတခု သတ္မွတ္လို႕ ေဒကိစၥကိုလုပ္ၿပီးလားစြာနန္႕ -

အားေကာင္းေမာင္းသန္
ရခိုင့္မာန္နန္႕
ရခိုင့္စည္သံ
ၿဗိန္းေစာင္းညံလို႕
ကလိေမေခ်
အေရြ႕ဆိုေဂ
ဟန္စိေလ………ဟန္စြေလ………..။

ရခိုင္ျပည္ ကၽြန္ဘ၀က လြတ္ကို လြတ္ေျမာက္ရဖို႕။
Free4waddy

mandag 13. februar 2012

အအီးခ်ခ်မ္းနီ၊ ငါေျပာေရပိုင္လုပ္၊ ငါလုပ္ေတပိုင္ လိုက္မလုပ္ေက့!

ငါလားေရ ဂ်ီဟတ္လမ္းစိုင္ကို မလိုက္ကတ္ေက့။ အေနာက္ႏိုင္ငံတခုခုကိုလားဘနာ ပညာသင္ကတ္ဆိုဘနာ အိုဆမာဘိန္လာဒိန္္က သူ႕သားသမီးတိကို မွာခေရလို႕ ၿဗိတိန္ တနဂၤနီတိုင္းမ္ (Sunday Times) နန္႕ အင္တာဗ်ဴးတခုမာ သူ႕ေယာက္ဖ Zakaria al-Sadah က ေျပာေရ။

အိုဆမာဘိန္လာဒိန္က သူ႕သားသမီးတိကို -
မင္းရို႕တိ ဥေရာပ (သို႕) အေမရိကားမာ ပညာတခုကေဂါင္းသင္ယူဂတ္၊ မင္းရို႕တိ ပညာသင္ဘနာ အအီးခ်ခ်မ္းနီကတ္ပါ။ ငါလုပ္စြာတိကို လိုက္မလုပ္ကတ္ေက့။ (ငါေျပာေရပိုင္လုပ္၊ ငါလုပ္ပိုင္ လိုက္မလုပ္ေက့)

Zakaria al-Sadah ဆိုစြာ (၅)ေယာက္ေျမာက္ မယားမာ ေမာင္ျဖစ္ေတ။ ဘိန္လာဒိန္မယားတိထဲက (၃)ေယာက္နန္႕ အေခ် (၉)ေယာက္ကို ပါကစၥတန္အာဏာပိုင္တိက လံုၿခံဳေရးအေစာင့္အေရွာက္တိနန္႕ ထိမ္းသိမ္းထားေရ။

ေယာက္ဖသည္စြာမၾကာခင္က သူ႕အစ္မနန္႕တိြခြင့္ရခၿပီးေက သတင္းစာကိုေျပာျပစြာက -
လြန္ခေရႏွစ္ ေမလ(၂)ရက္နိန္႕က အေမရိကန္အထူးစစ္သားတိက ္အိမ္ကို၀င္စီးဘနာ အဖေသကိုသတ္လားခေရေနာက္ပိုင္းကပင္ အဂုအခ်ိန္ထိ အေခ်တိစြာ ေၾကာက္ႀကီးသန္ဖက္၀င္နီတုန္းသိမ့္။

သူ႕အစ္မေသေလ့ စစ္ဆင္ေရးလုပ္ေတအခ်ိန္မာ ဒူးဆစ္မာသနပ္ဒါဏ္ရာ ရခသိမ့္ေရ။ လံုၿခံဳေရးအေစာင့္အေရွာက္တိနန္႕ သူ႕အစ္မကို (၂)ခါ တိြခြင့္ရထားၿပီးယာ။ Zakaria al-Sadah က သူ႕အစ္မေသကို ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္မႈတိနန္႕ ပါကိစၥတန္အစိုးရက အျပစ္ပီးခံရဖို႕စြာကို စိုးရိမ္နီေရ။ ပထမတေခါက္ အစ္မသည္ဘားကိုလားလည္ခီေရေလာက္ကပင္ သူ႕အနီနန္႕အေခ်တိကို သူနန္႕အတူတူ ယီမင္ႏိုင္ငံကိုျပန္ေခၚယူလာလို႕ ရႏိုင္ေရလို႕ထင္ခေဂေလ့ ပါကိစၥတန္အာဏာပိုင္တိက အေခ်တိပစပို႕စာအုပ္ကိုပီးဖို႕ အဂုအခ်ိန္ထိ ျငင္းဆန္နီတုန္းျဖစ္ပါေရ။

ယင္းအေခ်တိစြာ အဖေသအသတ္ခံရစြာကို ကိုယ္တင္ျမင္တိြခကတ္ၿပီးေက ေဒအခ်ိန္မာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ပီးဖို႕ အသိုင္းအ၀ိုင္းတခု လုိအပ္နီေရ။ ေထာင္ မဟုတ္ပါ။ သူရို႕တိအဖ ဇာပင္လုပ္ခခ ေဒခ်င့္တိစြာ သူလုပ္ခစြာတိရာျဖစ္ေတ။ ေဒအေခ်တိစြာ ပံုမွန္ဘ၀မာ တခါေခ်ေလ့ မနီဖူးကတ္သိမ့္။ အေခ်တိစြာ နီေရာင္ျခည္ကို ဇာပိုင္ၾကည့္ရဖို႕၊ ပန္းၿခံထဲမာ ဇာပိုင္ၿပီးတမ္းလိုက္တမ္း ကဇတ္ဖို႕ဆိုစြာကိုေတာင္ မသိကတ္ပါ။ သူရို႕တိကို ျမင္ရစြာ အလွပလွ ႀကီကဲြဖို႕ ေကာင္းပါေရလို႕ ေယာက္ဖသည္ Zakaria al-Sadah က သတင္းစာနန္႕ အိန္တာဗ်ဴးလားခဘာေရ……….။

ေဒလင့္ခ္ကို ရခိုင္ပိုင္ျပန္ထားစြာပါ။
http://www.dagbladet.no/2012/02/12/nyheter/osama_bin_laden/utenriks/al-qaida/20206489/

free4waddy

tirsdag 17. januar 2012

ဘာဘာနန္႕ အကၽြန္

ဘာဘာနန္႕ အကၽြန္
လူတေယာက္ဘ၀မာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ မိဖ၊ ဆရာသမား ဂုဏ္(၅)ပါးဟိေရဆိုေဂ ဘာဘာစြာအကၽြန္႕အတြက္ ဂုဏ္(၂)ပါးျဖစ္ေတ မိဖနန္႕ ဆရာသမားဂုဏ္ထဲမာပါေရ။ ဘာဘာနန္႕ပတ္သက္လို႕ အကၽြန္မွတ္မိစြာေခ်တိကို ရြီးယင္းဘာဘာေက်းဇူးကိုဆပ္ပါရစီ…ဘာဘာ။ အကၽြန္က အသက္(၅)ႏွစ္မျပည့္ခင္ကပင္ ေကာင္းေက်ာင္းတက္ခ်င္ေရ။ ယင္းတြက္နန္႕ပါပါေက်ာင္းတက္ဖို႕လားေဂ ေက်ာင္းကိုရက္ျပက္လိုက္ေတ။ ေက်ာင္းကိုေရာက္လားခလို႕ ဘာဘာစာျပဖို႕ အတန္းတိကို၀င္လားခေက အကၽြန္ကရံုးခန္းမာ တျခားအားနီေရ ဆရာတိနန္႕စီနီခေရ။ ယင္းအခ်ိန္က အကၽြန္႕ကို သုည(၀)ကို စသင္ပီးေရ ဆရာႀကီးတေယာက္ဟိခဖူးေရ။ ယင္းဆရာႀကီးကေလ့ ပင္ခ်မ္းစားခါနီးနီယာ။ ဆရာႀကီးက “၀” လံုးတလံုးကို စပဲြခံုထက္မာ ရြီးၿပီးေက အကၽြန္႕ကို ေဒခ်င့္ဇာလဲလတ္။ အကၽြန္ကေလ့ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျဖလိုက္ေတ….” သူမ် “ ဆိုဘနာ။ ေယခါ ဆရာႀကီးက သူမ် မဟုတ္။ သုည လို႕ေခၚေရလတ္…ယင္းခါကပင္ သုညကို သိလိုက္ေတ း)။
ယင္းပိုင္နန္႕ ေက်ာင္းတက္ခ်င္အားႀကီးလို႕ အသက္မျပည့္ဘဲနန္႕ေက်ာင္းထားလိုက္ရေရ။ ၀ေခ်တန္း စတတ္ေတဆိုေလာက္ကပင္ ေက်ာင္းမာ ရက္ျပတ္ဖနပ္ေပ်ာက္ေတ။ ဇာႏွစ္ရံေပ်ာက္ေတဆိုစြာ ရြီလို႕မရေအာင္ ေပ်ာက္ေတလို႕ေျပာလို႕ရေရ။ ယင္းအခ်ိန္က အသက္မျပည့္ဘဲေက်ာင္းထားလိုက္ရစြာကိုေလ့ (၁၀)တန္းႏွစ္ေရာက္မ သတိထားမိေရ။ ဇာျဖစ္လို႕လဲဆိုေဂ (၁၀)တန္း ပထမႏွစ္ေျဖၿပီးေရအခ်ိန္မာ အကၽြန္႕အသက္က (၁၅ႏွစ္နန္႕ ၇ လ)ရာ ဟိသိမ့္လို႕ ကိုယ့္စြာကိုယ္ ျပန္တြက္ၾကည့္စြာ။ (၁၀)တန္း ပထမႏွစ္ဆိုေက ဒုတိယႏွစ္ဟိဖို႕စြာက ေသခ်ာလားခယာ။ (၁၀)တန္း ပထမႏွစ္မာ ရွဴေရ။ ဇာျဖစ္လို႕ ရွဴလဲ လာမမီးေဂ့။ လ်ိဳ႕၀ွတ္…လံုး၀တေယာက္ကိုေလ့ မေျပာ…သတ္ခ်င္ေဂ သတ္ပလိုက္………..း)။ ၀ေခ်တန္းေအာင္လို႕ (၁)တန္းေရာက္စြာနန္႕ အိမ္နန္႕ပါးေရမူလတန္းေက်ာင္းကိုေျပာင္းလာေရ။ ယင္းေက်ာင္းမာ (၂)တန္းႏွစ္မာ ပထမဆု၊ (၄)တန္းႏွစ္မာ တတိယဆုရေရ။ ဘ၀မာ ပထမဆံုးနန္႕ ေနာက္ဆံုးဆု (၂)ဆု..။
မူလတန္းၿပီးစြာနန္႕ အလယ္တန္းေက်ာင္းကိုေျပာင္းရေရ။ ယင္းမာ ဘာဘာနန္႕ျပန္တိြယာ။ ဘာဘာက အဂၤလိပ္စာျပေရ။ ေက်ာင္းမာေလ့ ျပပိုင္ အိမ္မာေလ့အအီးခ်ခ်မ္းနီဖို႕မရ။ တရက္မာ ေမနိ (၅)လံုးစီ အလြတ္ရေအာင္ နိန္႕တိုင္းဖတ္ရေရ။ ပထ၀ီအတြက္ ေျမပံုတပံုစီ နိန္႕တိုင္းဆဲြရေရ။ ေျမပံုဆဲြဖို႕အတြက္ ဗလာစာအုပ္မာ ဂြင္ေခ်တိဆဲြပီးထားေရ။ ယင္းပိုင္ဆဲြပါလတ္စြာ ေနာက္ခါဆိုေက ျမန္မာျပည္ေျမပံုကို ဂြင္ေခ်မပါဘဲ ကြက္တိနီးပါးဆဲြတတ္ပါလတ္ေတ။ အဂၤလိပ္စာဆိုေဂ အလယ္တန္းအဆင့္စာေမးပဲြတိမာ (၉၉ မွတ္)ထိ အမ်ားဆံုးရဖူးခေရ။ အဂၤလိပ္စာက ဗမာျပည္မာ ေက်ာင္းၿပီးခေရအခ်ိန္ထိ အကၽြန္႕ကိုတခါေလ့ ဒုကၡမပီးႏိုင္ခ။ အလယ္တန္းအဆင့္ခါဆိုေက စာေမးပဲြကာလတိိမာ နက္ဖန္အဂၤလိပ္စာစစ္ဖို႕ဆိုေက အဂၤလိပ္စာကိုမဖတ္ဘဲနန္႕ တျခားမစစ္ရသိမ့္ေရ ဘာသာတခုခုကိုစီ ဖတ္ေတ။ ေဒခ်င့္တိကို ရြီးျပနီလို႕ ေဘာရီးပစ္ေတလို႕ မထင္ကတ္ပါေက့။ စာဖတ္သူရို႕အေခ်အငယ္တိကိုေလ့ ေဒပိုင္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ပီးလို႕ရေရ ေစတနာနန္႕ပါရာ။
ဘာဘာနန္႕ပတ္သက္လို႕ ေနာက္တခုသတိထားမိစြာဟိသိမ့္ေရ။ ယင္းအခ်ိန္က ဘာဘာကအကၽြန္ရို႕အတန္းပိုင္ဆိုခါ ေက်ာင္းသားတိကိုနိန္႕တိုင္းနာေမေခၚရေရ။ အကၽြန္႕ဘာဘာနာေမေခၚေက တျခားဆရာတိနန္႕မတူ။ ဥပမာ - တျခားဆရာတိက ခင္ေမာင္သန္း ဆိုေဂ ခိန္ေမာင္သန္း ဆိုဘနာ အသံထြက္ေခၚကတ္ေတ။ ဘာဘာက ခင္ေမာင္သန္း၊ ………………ယင္းပိုင္စီေခၚေရ။ အေခ်ခါက ယင္းပိုင္ေခၚသံတိကို တျခားဆရာတိ ေခၚပိုင္မေခၚလို႕ သားတေယာက္အနီနန္႕ ၾဟက္ေတပိုင္တိြခေရ။ ယေကေလ့ ဂနိအခ်ိန္မာ ဇာျဖစ္လို႕ယင္းပိုင္ေခၚလဲဆိုစြာကို သေဖာေပါက္ပါယာ။

ယၿပီးေက နီခါ ေက်ာင္းပိတ္ယာဆိုေဂ ဘာဘာနန္႕ ေတာင္နားတိမာ ထင္းၿခြီဖို႕စီလားကတ္ေတ။ ထင္းတိက ေတာင္လမုန္းသားတိ၊ ဂ်စ္သားတိ။ ထင္းကို တနီလံုးလားၿခြီဘနာ အနားကအဖိုးေဂ်ာဂ်ီေအာင္ရို႕တဲနားမာစီပံုထားကတ္ေတ။ ထင္းၿခီြယင္း ေတာထဲက သေဖၤာဥတိ၊ ၀က္၀ဲဥတိ တူးေရ။ သေဖာၤညြန္႕တိ၊ ဖ်ံတုတ္တိ၊ ၿခံဳႏုတိခူးေရ၊ တခါတရီ ပုရစ္တူးကတ္ေတ။ ယင္းပိုင္ တနီထင္းခြပ္ပလိုက္ၿပီးေက မိုးျပန္က်ဖို႕ယာဆိုေက ယင္းထင္းတိကို ႏြားဂါရီငွားဘနာစီ လားတင္ကတ္ေတ။ အဂုအခ်ိန္မာ ယင္းပိုင္လားခြပ္ေက စစ္သားတိဘားမာ ဇာပိုင္ပံုစံမ်ိဳးနန္႕ ဆက္ဆံခံရေမေလ့မသိ ဆိုဘနာေလ့ တခါတရီ စိုင္းစားမိေရ။ တခါတရီ အေဖာ္ေကာင္းေက ေလာင္းငွားဘနာ ျမစ္တိ၊ ေခ်ာင္းတိကူးဘနာေလ့ ထင္းၿခြီဖို႕လားကတ္ခဖူးေရ။
ယင္းေခတ္က ဘာဘာေက်ာင္းအားကစားအျပင္ ၿမိဳ႕နယ္အား/ကာ မာေလ့ လုပ္လို႕ ဇာတ္ပဲြတိေလ့ ရက္ျပတ္အလကားၾကည့္ရေရ။ တခါတရီ ေဘာလံုး၊ ေဘာ္လီေဘာၿမိဳ႕နယ္ၿပိဳင္ပဲြတိဟိေက စစ္ေတြကိုေလ့ ယင္းအဖဲြတိနန္႕ ေနာက္ကကပ္လိုက္ေတ။ အိမ္မာဆိုေကေလ့ ေဘာလံုး၊ ေဘာ္လီေဘာ၊ ၾကက္ေတာင္ပိုက္၊ သရီကြင္း အားကစားပစၥည္းတိ အစံုဟိလို႕ ကဇက္ခ်င္စြာကို ကဇက္လို႕ရေရ။ (ဆက္ဖို႕သိမ့္)

ရခိုင္စာပီနန္႕ အကၽြန္႕အျမင္

ရခိုင္စာပီ ျပန္လို႕ၾဟင္သန္လာဖို႕အတြက္ ေဒတေခါက္မာ အယင္တေခါက္တိနန္႕မတူဘဲ ရွိတိုး၊ ေနာက္ဆုတ္ စိေခ်ျပန္စိုင္းစားမိေရ။ နည္းပညာအကူအညီတိ၊ အခ်င္းခ်င္းပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈတိကတဆင့္ ဂနိလက္ဟိ ရခိုင္စာပီအေျခအေနစြာ အယင္ဆယ္စုႏွစ္တိထက္စာေက အဆေပါင္းရြီတြက္လို႕မရေအာင္ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာေရလို႕ေျပာေဂ တေယာက္ေလ့ျငင္းလို႕မရ။
အဂုလက္ဟိေရာက္နီေရ ေအာင္ျမင္မႈအတိုင္းအတာကို ေဒထက္ပိုေကာင္းလာေအာင္ လက္ဆင့္ကမ္းထမ္းလားဂတ္ရဖို႕တာ၀န္စြာ ရခိုင္လူမ်ိဳးတိုင္းမာ တာ၀န္ဟိေရ။ အဂုလက္ဟိဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးေလာကမာ သံုးနီဂတ္ေတေ၀ါဟာရနန္႕ေျပာရဖို႕ဆိုေဂ ေဒအေျခအေနကနီ ေနာက္ျပန္လွည့္လားလို႕ တခုပိုင္ေလ့မရ။ တံုးတိုက္တိုက္၊ က်ားကိုက္ကိုက္ အားလံုးအားနန္႕ပန္းတိုင္ထိေရာက္ေအာင္ ထမ္းလားဂတ္ရဖို႕။

အဂု ေရာက္နီေရအေျခအေနစြာလဲ ပပြင့္လလင္းေျပာရေဂ ရာႏႈန္းျပည့္ေက်နပ္အားရဖို႕ေကာင္းေရ အဆင့္ကို့ မေရာက္သိမ့္လို႕ ယူဆလို႕ရေရ။ စနစ္တက်ကြင္းဆင္းဘနာ စစ္တမ္းေကာက္ထားစြာမဟုတ္ဘဲ အျပင္ဘန္းအျမင္နန္႕သံုးသပ္ထားစြာျဖစ္လို႕ အမွားအယြင္းတိ အားနည္းခ်က္တိ ဟိႏိုင္ေရ။

အကၽြန္ျမင္ေရ အခ်က္(၂)ခ်က္ကို အယင္ခ်ျပေမ။ ပထမတခ်က္ ရခုိင္သားတိုင္း ရခိုင္စာရြီးရဖို႕ဆိုေရအဆင့္ကိုမလားခင္ ရခိုင္သားတိုင္းရင္ထဲ၊ အသဲထဲ၊ သြီးသားထဲမာ “ငရို႕မာရခိုင္စာဟိေရ” ဆိုေရစိတ္ဓါတ္ကို အယင္ဆံုးျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ပီးရဖို႕လို႕ထင္ေရ။ ဇာျဖစ္လို႕ ေဒပိုင္သံုးသပ္ရလဲဆိုေဂ ဂနိရခိုင္သား (၁၀၀%) ရခိုင္စာ မရြီးကတ္သိမ့္လို႕ျဖစ္ေတ။ လက္ဟိရခိုင္လူမ်ိဳးထဲမာ လူႀကီးပိုင္းတိနန္႕ လူလတ္ပိုင္းတိက ရခိုင္စာဟိေရဆိုစြာကို အတိုင္းအတာတခုထိ လက္ခံထားဂတ္ေကေလ့ ျပည္တြင္းကရခိုင္ေခ်တိ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ရခိုင္စာဆိုစြာ ဟိမွန္းပင္သိလီကတ္ပါဖို႕လား ေၾကာင့္ၾကမိေရ။ ယင္း အေခ်တိ၊ ေနာက္မ်ိဳးဆက္သစ္ေခ်တိသိလာဖို႕အတြက္ ေဒနိလူႀကီးတိ၊ လူလတ္ပိုင္းတိမာ တာ၀န္အျပည့္အ၀ဟိေရ။ တလံုးပင္၀င္၀င္၊ ႏွစ္လံုးပင္၀င္၀င္ ယင္းအေခ်တိကို နားသြင္းပီးကတ္ရဖို႕။ ယင္းကတဆင့္ အခ်င္းခ်င္းၾကားမာ ရခိုင္စာရြီးတတ္စြာတိကို ဂုဏ္ယူတတ္လာေအာင္ လုပ္လားဂတ္ရဖို႕။ ေဒခ်င့္က ပဌမ သံုးသပ္ခ်က္ပါ။ ရခိုင္လူမ်ိဳးတိုင္း ရခိုင္စာရြီးရစြာကို ဂုဏ္ယူတတ္လာမွ ရခိုင္စာပီေတာက္ပလာဖို႕ျဖစ္ေတ။

ေနာက္တခုက လက္ဟိအျငင္းပြါးနီဂတ္ရေရ….လီယူ လီသိမ္းျပႆနာ။ အမွန္မာ ေဒကိစၥစြာ ယင္းေလာက္ထိႀကီးမားေရျပႆနာ၊ ရွင္းလို႕မက်င္းႏိုင္ေရ ျပႆနာမဟုတ္။ ဇာျဖစ္လို႕လဲဆိုေဂ ေဒျပႆနာစြာ အကၽြန္ရို႕ရခိုင္လူမ်ိဳးတခုတည္းမာရာ ဟိစြာမဟုတ္။ တျခားလူမ်ိဳးတိမာေလ့ မကန္ဟိေရ။ ေဖ့သွ်ာကိုေတာင္ပိုင္ပံုဘနာ စာပီတိ၊ ပညာေရးစနစ္တိကို အေသအခ်ာသုေတသနလုပ္နီဂတ္ေတ တိုင္းျပည္တိမာေတာင္ ေဒျပႆနာတိကို မရွင္းႏိုင္သိမ့္ဆိုေဂ အကၽြန္ရို႕ပိုင္ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ၊ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး၊ ႏိုင္သေလာက္ေခ်နန္႕လားနီဂတ္ေတလူမ်ိဳးတမ်ိဳးအဖို႕ ေဒျပႆနာကို နိန္႕ခ်င္းညခ်င္း ဥံဳ..ဖြ…ေပ်ာက္စီဆိုဘနာ လုပ္ပလိုက္ဖို႕စြာ တခုပိုင္ေလ့ မျဖစ္ႏိုင္။

အ၀ီးႀကီးကိုလားၾကည့္စရာမလို…ဂနိ ဗမာတိရြီးနီဂတ္ေတ စာတိကိုလားၾကည့္လိုက္။ အမ်ိဳးမ်ိဳး တေယာက္တဖံု စိတ္ထင္ပိုင္ရြီးနီကတ္ေတ။ ယေကေလ့ အကၽြန္ဆိုလိုစြာက ယင္းသူရို႕ရြီးလို႕ ငရို႕ေလ့ေနာက္ကလိုက္ရြီးရဖို႕လို႕ ဆိုလိုစြာမဟုတ္။ လက္ဟိအေျခအေနအရ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုးနည္းလမ္းေခ်တခုကို စိုင္းစားခ်ျပစြာရာျဖစ္ေတ။ ယင္းဇူးနန္႕ အရြီးအသား၊ လီယူလီသိမ္းျပႆနာတိကို ကႀကီးက်က်ယ္လုပ္ဘနာ ခ်ကန္ကန္လို႕ျငင္းနီကတ္ဖို႕ အခ်ိန္မဟုတ္သိမ့္။ ေလာေလာစိုင္အေျခအေနအရ လက္ဟိရြီးနီကတ္ေတအဆင့္က ျပန္မက်လားလီရေအာင္ ထိမ္းသိမ္းထားကတ္ရဖို႕။

တနိန္႕နိန္႕ တခ်ိန္ခ်ိန္ ရခိုင္စာပီကို ရခိုင္ရို႕စတိုင္လ္နန္႕ ပပီပျပင္ဖန္တီးခြင့္ရလာေရနိန္႕ ေဒျပႆနာတိစြာ အမႈိက္ပါနီေရရီကို ရီစစ္နန္႕စစ္ထုတ္ပလိုက္ေတပိုင္ သန္႕ရွင္းလတ္ဆပ္ေတ ရခိုင္စာပီ ရီအအီးေခ်တခြက္ ေသာက္ႏိုင္ကတ္ပါစီလို႕ ဆႏၵျပဳယင္း……………………..
ရခိုင္စာပီ တိုးတက္ၾဟင္သန္ပါစီ………။
Free4waddy

tirsdag 10. januar 2012

ေဖ့သွ်ာကို ဇာပိုင္သံုးဂတ္ဖို႕လဲ

အေမရိကန္၊ ဥေရာပရို႕ပိုင္ ခ်မ္းသာေရတိုင္းျပည္တိမာေတာင္ ေဖ့သွ်ာဒဂၤါး အက်ပ္အတည္းျပႆနာတိ တရက္ထက္တရက္ တိုးပြါးလာနီေရဆိုေဂ အကၽြန္ရို႕ပိုင္ ကၽြန္သေဘာက္ဘ၀ေအာက္က ရခိုင္ျပည္သူ၊ ျပည္သားတိအတြက္ တခ်က္ေခ်စိုင္းစားလို႕ရာၾကည့္လီကတ္ပါဖိ။ သြီးစုတ္ဖုတ္ေကာင္နန္႕တူေရ လူမ်ိဳးျခားအစိုးရလက္ေအာက္မာ တိုင္းျပည္နန္႕လူမ်ိဳးအေျခအေနတိကို မ်က္စိမာတခ်က္ေခ် ျမင္ၾကည့္ကတ္ပါ။

အကၽြန္က စီးပြါးေရးပညာသွ်င္မဟုတ္ပါ။ ယေကေလ့ ကိုယ့္ပါတ္၀န္းက်င္မာ လက္ဟိျဖစ္ပ်က္နီကတ္စြာတိ၊ ျမင္ရ၊ ၾကားရစြာတိကို မွ်၀ီပီးခ်င္စြာပါရာ။ ေဖ့သွ်ာတိ ၾဘန္းစီးကာရျဖစ္ရစြာေရ အဓိကလူတေယာက္ခ်င္းစီ ကိုယ့္၀င္ေငြနန္႕ ထြက္ေငြကို မွ်တေအာင္ မစီစိုင္တတ္လို႕ျဖစ္ေတ။ ယင္းပိုင္ ေဖ့သွ်ာဒဂၤါးတိကို စီမံခန္႕ခဲြမႈညံ့ဖ်င္းစြာေရ ယင္းခ်င့္နန္႕ပါတ္သက္ေတ အသိပညာတိ၊ အေလ့အက်င့္တိ၊ ပညာရပ္တိကို တစိေခ်ေတာင္မသင္ဖူးခ၊ မၾကားဖူးခကတ္လို႕ျဖစ္ေတလို႕ေျပာေဂ မာန္မပါကတ္ေက့။ ယင္းအထဲမာ ရခိုင္သားထဲက ရခုိင္သားျဖစ္ေတ အကၽြန္ကိုယ္တိုင္ေလ့ ပါေရ။

အကၽြန္ရို႕တိပိုင္ ေအာက္ၿခီလူတန္းစားတိက ေဒပိုင္ေသွ်ာင္အေၾကာင္းျခင္းရာတိကို မသိနားမလည္ေကေလ့ တိုင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ေတအေကာင္တိ စေကတေဘြနားလည္ေက ဖာထီးပီးလို႕ရႏိုင္ေရ။ အဂုက ယင္းေကာင္တိေလ့ ငါ့ေယာင္၄င္း ဆိုခါ….ေနာက္တခ်က္က တိုင္းျပည္ေဖ့သွ်ာကို ေယာကၡမဘားက အမြီရေရေဖ့သွ် ာအထင္နန္႕ ထင္ပိုင္ဘုန္းနီကတ္ေတ။ ထားလိုက္ပါ…ယင္းေကာင္တိ အေၾကာင္းကို။ ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုယ္ဆက္ရြီးေမ……..း)

ပဌမအဆင့္အနီနန္႕ ေဒကေက်ာင္းတိမာ အေခ်၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေခ်တိကို ဇာပိုင္နည္းတိနန္႕ စီမံခန္႕ခဲြတတ္ေအာင္လုပ္လားလဲဆိုစြာကို ေလ့လာမိသေလာက္ တင္ျပပီးပါေမ။ စနစ္တက် ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ပီးေရနီရာမာ ေဖ့သွ်ာ၊ အခ်ိန္၊ နိန္႕စိုင္အလုပ္၊ ႀဟိလုပ္ငန္းစိုင္…..အစဟိေရ အခ်က္တိ အားလံုးပါေရ။

အေနာက္ႏိုင္ငံက တိုင္းျပည္တိမာ အေခ်တိကို ေက်ာင္းသားအရြယ္ကပင္ ေဖ့သွ်ာကိုစနစ္တက်သံုးစဲြတတ္ေအာင္ နည္းလမ္းတိသင္ျပပီးေရ။ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ပီးေရ။ ဥပမာတခုအနီနန္႕ျပရဖို႕ဆိုေဂ အရြယ္ေရာက္လာေရ ေက်ာင္းသားတိကို အစိုးရက ေက်ာင္းတက္နီေရအခ်ိန္မာ ေဖ့သွ်ာေထာက္ပံ့ပီးေရ။ အၿခီခံလိုအပ္ခ်က္တိနန္႕ မသံုးမျဖစ္သံုးကိုသံုးရဖို႕စြာတိ (အိမ္လခ၊ အစားအေသာက္ခ၊ ကားခ….အစဟိသျဖင့္) ကို တြက္ဘနာ ကြက္တိနီးပါးေလာက္ ပီးထားေရ။ ယင္းဇူးနန္႕ ေဒႏိုင္ငံတိမာ ေက်ာင္းသားဘ၀စြာ အဆင္းရဲဆံုးဘ၀ဆိုဘနာ ေျပာကတ္ေတ။

အရာတခါ ေဒပိုင္အေထာက္အပံ့ကိုေလ့ တႏွစ္ပါတ္လံုး ပီးစြာမဟုတ္ဘဲနန္႕ ဇူလိုင္၊ ၾသဂတ္(စ္) ႏြီရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္တိမာ တျပားေခ်ေလ့မပီးဘဲ ေက်ာင္းသားတိုင္းကို ကိုယ့္ထမင္းကိုကိုယ္ ၾဟာစားခိုင္းေရ။ ေဒနီရာမာ အကၽြန္ရို႕ယိုင္ေက်းမႈနန္႕ လံုး၀မတူစြာတခုကို သတိထားဖို႕လိုေရ။ အကၽြန္ရို႕ ယိုင္ေက်းမႈမာက အစိုးရဘားကမပီးေက မိဖအိမ္မာတက္စားပလိုက္ေမ ဆိုဘနာ စိုင္းစားကတ္ဖို႕။ ေဒမာက ယင္းပိုင္မဟုတ္။ အသက္(၁၈)ႏွစ္ျပည့္လို႕ မိဖနန္႕အတူတူမနီယာဆိုေလာက္ကပင္ ကိုယ့္လမ္းကိုကိုယ္လားကတ္စြာယာ။ တေယာက္မာ ေဖ့သွ်ာမဟိေက တေယာက္ဘားကခ်ီးေရ အေလ့အထစြာ ေဒသူရို႕မာ မဟိ။ အမိအဖဘားကေလ့ မခ်ီးပီး။ အမိအဖတိကိုယ္တိုင္ကေလ့ ေဒပိုင္အေလ့အက်င့္တိကို ေလ့က်င့္ပီးေရပိုင္ သားသမီးတိကိုယ္တိုင္ကေလ့ မာန ထားဂတ္ေတ။

ေဖ့သွ်ာတိကိုက ေက်ာင္းမဖြင့္ခင္ကပင္ ေက်ာင္းမာေလွ်ာက္ရေရ။ ေက်ာင္းဖြင့္လို႕ တလေက်ာ္ေလာက္ၾကာမ ပဌမအသုတ္အနီနန္႕ ေဖ့သွ်ာအမ်ားစေက စုဘနာတေခါက္လာေရ။ ၿပီးခါမွ ေနာက္လတိမာ စေကစေကျပန္ျဖတ္လားယင္းနန္႕ လစိုင္ပံုမွန္ျပန္ပီးလားေရ။ ယင္းပိုင္ ပဌမအသုတ္၊ ဒုတိယအသုတ္ ဆိုဘနာ စာသင္ႏွစ္တႏွစ္မာ (၂)ခါေလာက္ ထုတ္ပီးေရ။ ထုတ္ပီးေရအခ်ိန္မာ ေဖ့သွ်ာအမ်ားႀကီးဟိေရဆိုဘနာ တခါတည္းသံုးပလိုက္လို႕မရ။ ယင္းရေရေဖ့သွ်ာတိကို စာသင္ႏွစ္တႏွစ္လံုး ပံုမွန္ေက်ာင္းတက္ႏိုင္ေအာင္ စီမံခန္႕ခဲြရေရ။ လစိုင္နန္႕အမွ် အိမ္လခ၊ မီးခ၊ အစားအေသာက္ခ၊ ကားခ…အစဟိသျဖင့္ သီးသန္႕စီခဲြထားရေရ။ ကိုယ့္မာမဟိေက ျပည္မာမဟိ လို႕ေျပာေရ ရခိုင္စကားပံုစြာ ေဒသူရို႕ႏိုင္ငံတိမာ ကြက္တိလာျဖစ္နီေရ (ဘဏ္က ခ်ီးလို႕ရစြာမပါ)။

တခါက ငယ္သငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြအရင္းအခ်ာတစု ခရီးလားဖို႕ လိုင္းကားထက္ကိုတက္လာကတ္ေတ။ ယင္းအထဲက တေယာက္က ေဖ့သွ်ာအိတ္မိက်န္ခဘနာ ကားေမာင္းလူကိုကားခမပီးႏိုင္။ ေယခါ ယင္းသူက တေယာက္ကိုေလ့အပူမကပ္ဘဲနန္႕ မင္းရို႕လားလီကတ္ဖိ။ ငါ ေနာက္ကလိုက္ပါလတ္ေမ ဆိုဘနာ ကားထက္ကျပန္ဆင္းလားခစြာကို ျမင္ဖူးေရ။ ေဒနီရာမာ ဇာတိတိြရလဲဆိုေက တေယာက္ဘားကတေယာက္ မ်က္ႏွာငယ္ခံလို႕ ေဖ့သွ်ာမခ်ီး၊ ကိုယ့္စြာကို တာ၀န္ယူ၀့ံေရသတၱိ….ယင္းပိုင္စြာေခ်တိကိုေလ့ု တိြရေရ။

ယင္းပိုင္စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးတိ၀င္နီေအာင္ေလ့ ယင္းသူရို႕လူမႈပါတ္၀န္းက်င္တိ၊ ေက်ာင္းတိက အေသွ်ဘ၀ ေက်ာင္းနီေလာက္ကပင္ ရိုက္သြင္းပီးထားေရ။
ယၿပီးေက အရာရာကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္တတ္ေအာင္ စနစ္တက် သင္ပီးထားေရ။ ဥပမာ - ေက်ာင္းကနီ ခရီးတခုခုထြက္ဖို႕ဟိေရဆုိေက ယူလာရဖို႕ပစၥည္းေခ်တိ၊ အခ်ိန္၊ နီရာ၊ အစားအေသာက္၊ အ၀တ္အစား….အစဟိသျဖင့္ စနစ္တက်နန္႕ ႀကိဳတင္အသိပီးထားေရ။ တခုခုမိက်န္ခလို႕ လူမ်ားဘားက ယူသံုးလိုက္ေမဆိုလို႕မရ။ ေနာက္ဆံုး….ေက်ာင္းအားခ်ိန္တိမာ အေခ်တိအတြက္ ကဇတ္ေတအခ်ိန္တိဟိေရ။ ယင္းကဇတ္ေတအခ်ိန္မာ မကဇတ္ဘဲ စာသင္ခန္းထဲမာ ထိုင္က်န္နီခလို႕မရ။ ယင္းအခ်ိန္ ေဒါင္ လို႕တီးစြာနန္႕ လိုအပ္ေတပစၥည္းတိကိုယူဘနာ အားလံုးအျပင္ထြက္ဘနာ ကဇတ္ရေရ။ စာသင္ခန္းတိကိုေလ့ အားလံုးေသာ့ပိတ္ပလိုက္ေတ။ တခုခုမိန္႕က်န္ခလို႕ ျပန္၀င္ယူခ်င္လို႕ မရယာ။ ယင္း ဇူးနန္႕အေခ်တိစြာ အခန္းထဲက မထြက္ခင္ေလာက္ကပင္ ကိုယ့္မာဇာဇာလိုအပ္ဖို႕လဲဆုိစြာကို ေဂါင္းထဲမာအစီအစိုင္ခ်ဘနာ မွတ္ထားဂတ္ရေရ။ အစားအေသာက္လိုဖို႕လား၊ အုပ္ထုပ္လိုဖို႕လား၊ ဖိနပ္လိုဖို႕လား…..အစဟိသျဖင့္။

ေဒအေလ့အက်င့္ေခ်တိစြာ သမန္ကာလွ်ံကာၾကည့္ေက မသိသာႏိုင္ေကေလ့ အခ်ိန္ၾကာလာစြာနန္႕အမွ် ဘ၀တခုလံုးကိုျဖတ္သန္းလာရေရအခ်ိန္မာ အရာရာကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္တတ္ေတအက်င့္တိက အေလ့အက်င့္ပိုင္ျဖစ္နီကတ္ေတ။ ဇာအလုပ္ကိုပင္လုပ္လုပ္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားေရလူနန္႕ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း တပဲြထိုးလုပ္ေတလူ ၿပိဳင္လာေက ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားေရလူ သာစြာေဂ်းယာ။ ေဒပိုင္ အတုယူစရာေကာင္းေရ စနစ္ေခ်တိကို ကိုယ္ရို႕စာသင္ေက်ာင္းတိမာ ကိုယ္ရို႕စြာကိုယ္ရို႕ တခုပိုင္ေလ့ မလုပ္ႏိုင္ခါ ကိုလိုနီတိသြင္းေရ မေကာင္းေရစရိုက္တိကိုေဂ်း အသြင္းခံနီကတ္ရေရ။ ယင္းပိုင္ မေကာင္းေရစရိုက္တိ၊ အသိဥာဏ္တိ၊ အေတြးအေခၚတိကို သြတ္သြင္းခံထားဂတ္ဂလို႕ ဂနိ ငရို႕ရခိုင္တိ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးလံုး ဖီးသင့္ေရပိုင္ လူမ်ိဳးျခားတိလုပ္ခ်င္ပိုင္လုပ္နီဂတ္စြာကို ခံနီဂတ္ရစြာျဖစ္ေတ။ ဂနိလက္ဟိ ရခိုင္လူမႈအသိုင္းတိၾကားထဲမာ ျဖစ္နီဂတ္ေတ ျပႆနာတိအားလံုး၏ အရင္းအျမစ္စြာ ေဒအေျခခံကလာစြာတိျဖစ္ေတ။(ဆက္ဖို႕သိမ့္)

Free4waddy