အမွန္မာ
ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ဖို႕ တခုပိုင္ေလ့ ရည္ရြယ္ခ်က္မဟိခ။ ေတာထဲ ေတာင္ထဲမာ ကိုယ့္ရဲေဖာ္
ရဲဖက္တိနန္႕ အီးအတူ ပူအမွ် နီခ်င္ခစြာ....ယေကေလ့ အေၾကာင္းဖန္လာေရခါ
ဘ၀ဇာတ္ဆရာအလိုက် လုပ္လုပ္ပီးလိုက္ရေရ။
ပဌမဆံုး ဘ၀ဇာတ္ဆရာက
ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ တက္ခ္စိန္။ ေအာက္သားအစိုးရနန္႕ ကေဂါင္းပလူးပလဲျဖစ္ဘနာ
နယ္စပ္မာေတာ္လွန္ေရးသမားတိကို ဖမ္းဘနာ ဗမာျပည္ကို ျပန္ပို႕ေရ။ ယင္းပိုင္နန္႕
ပါတီလူႀကီးတိက ဒုကၡသည္ကဒ္တခုခုဟိထားေက နီရထိုင္ရစေက ေခ်ာင္ဖို႕ဆိုဘနာ
အႀကံပီးကတ္စြာက လိုလိုမယ္မယ္ ေလွ်ာက္ထားလိုက္ေတ။
ဒုတိယတခ်က္က
လူမာကံဇာတာနိမ့္လာေရခါ အခ်စ္ကမုန္း၊ ဖဲကရံႈး (ဖဲမကဇက္ပါ၊
ကာရံညီေအာင္ေျပာလိုက္စြာပါရာနန္း) ရည္းစားကိစၥတိနန္႕ ဗရဗြီသတ္ဘနာ KNU က
ဗိုလ္တေကာင္နန္႕ စကားမ်ားစိမ္ေခၚျဖစ္ေတ.....
ကလင္......ကလင္.......ကလင္......
ဟလို
ကရင္။ ခင္ဗ်ား
ခိုင္ထြန္းထြန္းလား
ေျဖ။ ဟုတ္ကဲ့
ကရင္။ အဲ ငါ KNU က
ဗိုလ္........................ဘဲ။ .........................
ေျဖ။ အဲဒါဆိုရင္ ငါလဲ ALP
က ဗိုလ္ဘဲ။ မင္းေနတဲ့ေနရာကို့ ငါမသိဘူး။ ငါ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ တပ္ေပါင္းစု
(National Democratic Front) ရံုးမွာ အၿမဲတမ္းရွိတယ္။ မင္း ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္လာခဲ့
ဆိုဘနာ ျပန္ေျပာလိုက္ေတ။
အကၽြန္ဖုန္းေျပာနီစြာကို
အကၽြန္႕ေဘးနားက ကရင္တပည့္ေခ်ၾကားလားခၿပီးေက ရံုးမာ ငါးတိ ဟင္းတိ၀ယ္ေက
ဖ်င္လို႕ရေအာင္၀ယ္ထားေရ ဓါးမကိုလားယူဘနာ " အဲဒီေကာင္လာရင္ က်ေနာ္ရွင္းမယ္၊
ဆရာထြန္း ရွင္းစရာ မလိုဘူး" ဆိုဘနာ ၿခံ၀မာ ဓါးမေထာင္ၿပီးေက ကင္းေစာင့္နီေရ။
ယင္းခ်င့္တိစြာ တဆင့္စကား တဆင့္နားနန္႕ ပါတီကလူႀကီးတိနားထဲကိုေရာက္လားခေရ။ ပါတီက
လူႀကီးတိေလ့ မဟာမိတ္ ကရင္နန္႕မ်က္ႏွာပ်က္ဖို႕စြာေၾကာက္လို႕ အကၽြန္႕ကိုရံုးေလ့မတက္ခိုင္းဘဲနန္႕
ၿခံထဲကအိမ္ျပင္မထြက္ရ အမိန္႕ထုတ္ထားလိုက္ေတ။
တတိယျပႆနာက
ပါတီေဂါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕နန္႕ ကေတာက္ကဆ ျဖစ္ကတ္ေတ။ ယင္းသတင္းေလ့ တဆင့္စကား
တဆင့္နားနန္႕ အေမရိကန္ရို႕၊ အဂၤလန္ရို႕မာဟိကတ္ေတ၊ အကၽြန္ရို႕ရဲေဖာ္တိကို
အဂၤလိပ္စာျပပီးနီခကတ္ေတ ဆရာ၊ ဆရာမတိ နားထဲကိုေရာက္လားခေရ။ ေယခါ ယင္းဆရာ၊ ဆရာမတိက
အကၽြန္႕အတြက္စိုးရိမ္ဘနာ ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ားရံုးတာ၀န္ခံ (မဲေဆာက္)ပါးကို
အကၽြန္႕ကို တတိယႏိုင္ငံတခုခုကို အယင္ဆံုးပို႕ပီးဖို႕ ဖုန္းဆက္ကတ္ေတ။ ယင္းပိုင္နန္႕
UN ရံုးက တာ၀န္ခံစြာ ALP ရံုးဖုန္းကို ဆက္ဘနာ အကၽြန္႕ကိုဆက္သြယ္ဖို႕ႀကိဳးစားနီစြာ
(၅)ေခါက္ေလာက္က်နီယာ။ အကၽြန္က ေတာထဲကိုလားလိုက္၊ အစည္းအေ၀းလားလိုက္၊
ညီလာခံလားလိုက္နန္႕ အကၽြန္နန္႕ တခါေလ့မတိုးျဖစ္နီေရ။
ေနာက္ဆံုးအကၽြန္ခ်င္းမိုင္ကိုေရာက္နီေရ
နိန္႕တနိန္႕ ဖုန္းတလံုး၀င္လာေရ။
မီး။ နင္
ခိုင္ထြန္းထြန္းလား
ေျဖ။ ဟုတ္ပါေရ
မီး။ ငါ မဲေဆာက္ ယူအန္ရံုးက
တာ၀န္ခံအရာဟိမ အယ္လီဇဘတ္။ နင္အဂု ဇာေရာက္နီလဲ။
ေျဖ။ ငါ ခ်င္းမိုင္မာ
မီး။ မဲေဆာက္ကို
အယင္ဆံုးရေရနည္းနန္႕ ျပန္လာပါ။
အကၽြန္႕မာ
ပစပို႕စာအုပ္ေလ့ ကုန္လားခယာ၊ ထိုင္းေထာက္လွမ္းေရးလက္မွတ္ေလ့မဟိ။
အကၽြန္ဒုဥကၠဌခိုင္စိုးႏိုင္ေအာင္ကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပဘနာ ဖုန္းဆက္ေတ။
ကံဆိုးခ်င္ခါ ေထာက္လွမ္းေရးတိ ခရီးလြန္နီကတ္လို႕ တေယာက္ေလ့မဟိ။ ယပိုင္ဆိုေက
ျဖစ္ခ်င္ပိုင္ျဖစ္ အကၽြန္နက္ဖန္မိုးလင္းအာရံုကားနန္႕ ဆင္းလာပါဖို႕။ လမ္းမာ
ဖမ္းမိေက ျပန္လို႕ဖုန္းဆက္သြယ္ပါေမ ေျပာလိုက္ေတ။ ကံေကာင္းခ်င္ခါ လမ္းမာ
အဖမ္းအဆီးမဟိခ။
ယင္းပိုင္နန္႕ မဲေဆာက္ကိုေရာက္လို႕
ယူအန္ရံုးကိုလားခဘနာ အ၀မာ ဂိတ္ေစာင့္ကို နာေမပီးလိုက္စြာနန္႕ " မင္းေရာက္လာေက
အယ္လီဇဘတ္က သူ႕ပါးကိုေခၚယူခ ဆိုဘနာမွာထားပါေရလတ္။ ယင္း ဂိတ္ေစာင့္က
အယ္လီဇဘတ္ရံုးခန္းကို လိုက္ပို႕ပီးပါေရ။ ရံုးခန္းထဲကိုေရာက္စြာနန္႕
ယင္းတိုင္သွ်င္မက နင္ အဂၤလန္ရို႕၊ အေမရိကန္ရို႕ကို လားဖို႕ေစာင့္နီေက ၾကာလားဖို႕၊
အဂု ေလာေလာစိုင္ ေနာ္ေ၀ကအိန္တာဗ်ဴးဖို႕ ေရာက္နီကတ္ေတ၊ နင္ ေနာ္ေ၀ကို လားလိုက္ပါ၊
ေနာ္ေ၀ေလ့ ေကာင္းပါေရ " ဆိုဘနာ ေျပာေရ။ အကၽြန္ကေလ့ ဇာကိုပင္ပို႕ပို႕
ပို႕ခ်င္ေရနီရာကိုပို႕ လို႕ေျပာလိုက္ေတ။
ယင္းပိုင္နန္႕
လူစစင္စစ္က ဒုကၡသည္ဘ၀ က်ေရာက္လားပါေၾကာင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးး
Free4waddy
)
