)
လူတဘ၀ျဖစ္လာေရ..........
သႀကၤန္ေလ့ မေပ်ာ္ရ၊ ၀ါကၽြတ္ေလ့ မေပ်ာ္ရ၊ တန္းေဆာင္မုန္းေလ့ မေပ်ာ္ရ....
ဆရာ
ဦးစိုးသိန္းေျပာဖူးခေရ စကားတခြန္းကို ရက္ျပတ္စိုင္းစားနီမိေရ။ ဆရာ
ဦးစိုသိန္းဆိုစြာ မြန္-ဗမာ ကျပား။ အကၽြန္႕မာ ငယ္ဆရာ။ စာျပစြာမာ
ဘာသာေပါင္းစံုေတာ္ေရ။ တပည့္တိကိုလည္း ေစတနာေကာင္းဟိေရ ဆရာေကာင္းတေယာက္။ အကၽြန္
ေဒနိ ကဗ်ာေခ်ယက္ေခ် မေတာက္တေခါက္ ရြီးနီစြာ ယင္းဆရာေက်းဇူးတိမကင္း။
တရက္နိ
ယင္းဆရာ (၁၀)တန္းစာမီးပဲြအေျခလႊာစစ္ဖို႕ ရန္ကုန္ကိုေရာက္ယင္း
အကၽြန္႕ပါးကိုေရာက္ပါလတ္ေတ။ အကၽြန္ကေလ့ ကိုယ့္မာဟိေရေဖ့သွ်ာေခ်နန္႕
ဆရာကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္ ပုဇြန္ေတာင္မာ ျပဳစုပီးေရ။
ဆရာ
အကၽြန္႕ကို စကားတခြန္းေျပာခေရ..........
"
ေ၀း ထြန္းထြန္း.....ႏိုင္ငံျခားကိုလားလို႕ ေဖ့သွ်ာၾဟာဖို႕လား ဆရာကို လာမမီးေက့။
ယင္းပိုင္လားေက ေဖ့သွ်ာအမ်ားႀကီး ရခ်င္ေက ရလိမ့္ေမ.....ယေကေလ့ ယင္းခ်င့္စြာ
ခ်မ္းသာစြာမဟုတ္။ ဆရာမာ မိသားစုနန္႕၊ သားေခ်၊ သမီးေခ်နန္႕ ရခိုင္ျပည္မာ
နီရေရ....ေဒခ်င့္မ ခ်မ္းသာစြာ" ငါ တခါေလ့ မလား။ ဆိုဘနာ
ေျပာလားခေရ.............။
အကၽြန္ဟိုႏွစ္က
ဇူလိုင္လမာ ရခိုင္ျပည္ကိုေရာက္ခီေရ။ ဆရာ ဘ၀တပါးကိုေျပာင္းလားခယာ....မတိြလိုက္ရ။
စစ္ေတြ အထက(၂)မာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္နီယင္း
ဘ၀တပါးကိုေျပာင္းလားခေရလို႕. သတင္းၾကားမိေရ။
ေကာင္းရာသုဂတိကို လားပါစီ ဆရာ.......
Free4waddy
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar