torsdag 5. juni 2014

ေပၚစ ခရမ္းသီး ထပ္ခ်င္းညီး






ရခိုင္စာပီနန္႕ပတ္သက္လို႕ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးနီကတ္ေတ ညီအကိုေမာင္ႏွမတိကို အကၽြန္႕အတိြအႀကံဳအရ အျမင္ေခ်တခုကို တင္ျပပါရစီ။

အကၽြန္ရို႕တိ ေဒနိန္႕အခ်ိန္ခါ  ရခိုင္စာပီတခုေပၚလာစီခ်င္ေရဆႏၵနန္႕ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အရြီးအသားအမ်ိဳးမ်ိဳးတိနန္႕ ရခိုင္စာပီ ျပန္ႏိုးထလာဖို႕ ႀကိဳးစားနီပါေရ။ အဂု အကၽြန္ရြီးေရ စာတိကိုေလ့ သူရို႕ယူဆထားေရ အယူအဆနန္႕ မတူလို႕ တခ်ိဳ႕ႀကိဳက္ခ်င္မ ႀကိဳက္ဖို႕။ ယေကေလ့ ထားလိုက္ပါ။

အကၽြန္ရို႕ အဓိကထားဘနာစိုင္းစားရဖို႕အခ်က္က အေခ်တိအတြက္စိုင္းစားရပါဖို႕။ စာ စသင္ဖို႕အေခ်တိစြာ အသက္ (၄-၅) ႏွစ္ အရြယ္တိျဖစ္ေတ။ ဦးေႏွာက္တိ၊ အသိဥာဏ္တိ ကေဂါင္းႏုေရ အခ်ိန္ျဖစ္ေတ။ ယင္းဇူးနန္႕ ယင္းပိုင္အေခ်တိ နားလည္ဖို႕လြယ္ေရ၊ ရြီးဖို႕လြယ္ေရ ေ၀ါဟာရတိ၊ အေျပာအဆိုတိ ပိုလို႕စိုင္းစားကတ္ရဖို႕လိုပါလတ္ေတ။
ကိုယ္ရို႕အခ်င္းခ်င္း သူရီြးစြာမွန္ေရ၊ ငါရြီးစြာမွန္ေရဆိုဘနာ မာနၿပိဳင္နီကတ္စြာထက္ ရခိုင္စာဆိုစြာ အေခ်တိအတြက္ " ေပၚစ ခရမ္းသီး ထပ္ခ်င္းညီး" ဆိုပိုင္ မျဖစ္လားရေအာင္ အကၽြန္ရို႕တိအားလံုးမာ တာ၀န္ဟိပါေၾကာင္း အတိုေခ် တင္ျပပီးလိုက္ပါေရ။

Free4waddy

Ingen kommentarer: