torsdag 5. juni 2014

ရေသ့ေတာင္ ေမာင္ေတာ ခရီးစိုင္





မိုးကေလ့ ရခိုင္ျပည္ကိုေရာက္ေတနိန္႕ကပင္ တရက္ေလ့ မတန္႕။ ယေကေလ့ အိမ္သွ်င္မနန္႕ ေဆြျပ၊ မ်ိဳးျပ ေမာင္ေတာကို မလားမျဖစ္က်လာေရ။ အယင္သေဖာၤ ဘူးသီးေတာင္ကို တေယာက္ (၄၀၀၀) ဆိုလို႕ မိုးထစေစာ အိမ္က ေဖ့သွ်ာ(၁၂၀၀၀)ယူဘနာ သေဖာၤလက္မွတ္၀ယ္ဖို႕ ထြက္ပါလတ္ေတ။ သေဖာၤလက္မွတ္စေရးက ညီ၀မ္းကဲြ။ သေဖာၤလက္မွတ္၀ယ္ခါ ေဒနိခါ (၄၀၀၀)တန္ သေဖာၤမဟုတ္။ (၅၀၀၀)တန္ သေဖာၤလတ္။ ယေက ဒါေဒါင္ထားလိုက္ေ၀း။ ငါသေဖာၤဆိပ္ကိုဆင္းလာခါ ၀င္ပီးခေမဆိုဘနာ ဒါေဒါင္ ထားပစ္ခရေရ။
မိုးထဖက္ (၁၀)ခ်က္တီးေလာက္မာ သေဖာၤေရာက္ပါလတ္ေတ။ သေဖာၤထက္ကို အထုပ္တိတင္ၿပီးစြာနန္႕ ကိုယ့္ခံုမာကိုယ္ထိုင္ကတ္ေတ။ ခံုမာထိုင္လိုက္စြာနန္႕ ဘ၀မာ မျမင္ခ်င္ဆံုးစြာကို မ်က္စိႀဟိမာျမင္လိုက္ရေရ။ ေအာက္ခ်ီးဇာတ္ကား။ သေဖာၤထက္မာပါေရလူတိ အားလံုးတေ၀ါေ၀ါ တဟားဟားနန္႕။ မျမင္ခ်င္ေကေလ့ ျမင္နီရေရ။ မၾကားခ်င္ေကေလ့ ၾကားနီရေရ အသံတိ။
သေဖာၤစေရးကို " ေ၀း...ငါ အေခါင္ထက္မာ တက္နီေမ၊ ရဖို႕လား" လို႕မီးခါ အျပင္ဖက္မာ မိုးကေကာင္းရြာနီပါေရအကို၊ ေကာင္းဖို႕မဟုတ္ပါလတ္" အိမ္သွ်င္မက အလိုက္တသိနန္႕ ဖုန္းမာသြင္းထားေရ ရခိုင္သျခင္းတိနန္႕ နားက်ပ္ထုတ္ပီးေရ။ ေအာာာာာာာာ ဒုကၡ.........ဒုကၡ....မတတ္ႏိုင္ယာ....ငရဲခန္းကိုေရာက္နီပိုင္ ခံစားခရေရ။

ဘူးသီးေတာင္ေခ်ာင္း၀ကို ၀င္စြာနန္႕ အာကာေပါက္က်ေတပိုင္ မိုးထပ္ရြာေရ။ ညကပင္ သငယ္ခ်င္း(ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ လက္ေထာက္ပညာေရးမွဴးတေယာက္ကို) သေဖာၤဆိပ္မာ တခ်က္ေစာင့္နီဆိုဘနာ မွာထားခေရ။ သေဖာၤဆိပ္ကိုကပ္စြာနန္႕ ကားသမားတိကို တနားေခ်နီပါအံုးသိမ့္။ ေဒမာ သငယ္ခ်င္းတေယာက္နန္႕ ခ်ိန္းထားလို႕ တခ်က္ေခ်လိုက္ၾဟာပါရစီေျပာလို႕မရ။ အထုပ္တိကို သူ႕ထက္ငါအယင္ လာလုကတ္ေတ။ ေနာက္ဆံုးကားသမားတိေခၚေရေနာက္ကို လိုင္တဆန္႕ဆန္႕နန္႕ ပါလားခရေရ။ သငယ္ခ်င္းနန္႕ မတိြခရ။

ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာကားလမ္းထက္မာ ဗီဒီယိုရိုက္ဖို႕ စိတ္ကူးရေရ။ ဗီဒီယိုရိုက္ေက ကားထက္ကလူးက် က်န္ခဖို႕။ ရိုက္ဖို႕မရခ။ ကားလမ္းဇာေလာက္ေကာင္းလီဖို႕လဲဆိုစြာကို စာဖတ္ေတလူတိ စိုင္းစားလီကတ္ဖိ။ အျပန္ခရီးမာ ဖားအံ-ျမ၀တီကားလမ္းပ်က္လို႕ ရန္ကုန္မာ (၁၀)ရက္ေလာက္ ေသာင္တင္နီခေရ။ ယင္း ဖားအံ-ျမ၀တီကားလမ္းပ်က္ေတဆိုစြာထက္ တစိေလ့မပ်က္ေတ ဘူးသီးေတာင္-ေမာင္ေတာကားလမ္း ဆယ္ဆေလာက္ပိုဆိုးေရ။ ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္နီ.......

Free4waddy

Ingen kommentarer: